برای رسیدن به موفقیت،برنامه ریزی دقیق داشته باشید

بازی زندگی که شروع می شود در مواردی نمی توان آن را به وقت اضافه کشید، باید از تمام لحظات برای الگو سازی برای خودمان و فرزندانمان تلاش کنیم. کوشش در جهت رسیدن به اهداف بزرگ و کوچک می تواند زندگی را شیرین تر و رابطه ها را بهتر کند.

6سال از عمر ازدواج مریم می گذرد، لیسانس عمران دارد. به گفته خودش آدم خیلی فعال و متعهدی نیست. مثلا اگر میوه ای در یخچال خراب شود، ناراحت نمی شود. اعتماد به نفس پایینی دارد. زیاد از حد صادق است و نمی تواند خودش را دست بالا نشان دهد. همسرش 4 سال بزرگتراز مریم است و فوق لیسانس. در کارش موفق است و آدمی متعهد و ایده ال گرا که از بی قانونی و بی تعهدی آدمها رنج می برد. راجع به مریم دوست دارد به کار مشغول باشد. مریم تا یک سال پیش سر کار می رفت و به کارش علاقه مند بود. به دلیل مشکلات بارداری و حفظ جنین کارش را رها کرد و خانه نشین شد، این موضوع برای همسرش گران تمام شد.

مریم می گوید: بعد زایمان به علت وزن پایین دخترم شرایط خیلی سخت بود و فرزندم با شیر خشک تغذیه می شد. به بخاطر مصرف شیر خشک، بچه خوب می خورد و خوب می خوابید. بعد 3 ماه ، دیگه بچه داری راحت تر شد. همسرم اصرار به شروع یک کار در منزل داشت. همسرم می گوید: به خاطر اصرار من، رفتی سرکار. حالا هم باید بهت اصرار کنم که راه درست رو انتخاب کنی. کلافه شدم. یا من خیلی تنبلم یا همسرم اشتباه می کند اما نمی توانم منطقی عقیده ام را به او منتقل کنم.

این زوج تقریبا در دو قطب فکری متفاوت از هم هستند: زن قدری سهل انگار و ساده نگر که برای انجام امور روزمره نیاز به تحریک بیرونی دارد و مرد بسیار کمال طلب و ایده آل گرا. تا حدی که از موفقیت هایش سیراب نمی شود و لذا همسرش را هم برای موفقیت، تحت فشار قرارمی دهد. هر دو این نوع شخصیتها نیازمند قدری رسیدگی و اصلاح در شیوه فکری است و در بلند مدت آسیبهایی به رابطه زناشویی و سپس شیوه های فرزند پروری می زند. و از طرف دیگر هر دو این افراد باید نحوه کنار آمدن و احترام گذاشتن به خصیصه های شخصی دیگری را بیاموزند.

توصیه مان به خواهر گرامی این است که: اگر دوست دارید وقت کافی صرف فرزندتان کنید جای هیچ بحثی نیست، اما به هر حال شما هم به عنوان یک انسان و البته به عنوان یک مادر که به زودی الگوی فرزندتان می شوید، لازم است که از اوقات عمرتان به درستی استفاده کنید و تا جایی که می توانید اوقات خود را به بهترین شکل مدیریت کنید. از آنجا که کودکی آرام هم دارید لذا پرداختن به این امر بسیار راحت تر است.

البته همسرتان از شما توقعات زیادی دارد اما اگر یک برنامه ریزی مناسب و دقیق داشته باشید قطعا می توانید هم مادری خوب برای فرزندتان باشید و هم به رشد و تعالی شخصی خود بپردازید. این نکته را هم فراموش نکنیم، قطعا داشتن یک مادر تمام وقت، شانسی است که در شرایط امروزی جامعه نصیب هر کودکی نمی شود. بدون شک حداقل تا 5سال اول زندگی کودکان نیازمند این هستند که مادر حداکثر اوقات خود را صرف وی کند.

البته مادران شاغل محدودیتهایی دارند که عمدتا توصیه می شود، در صورت امکان چند سال کارشان را ترک کنند، تا بتواند وقت کافی صرف فرزند خود نمایند. در غیر اینصورت اجرای برنامه ریزی دقیق برای رسیدگی به کودک توصیه می شود.
زن و شوهرها توقع دارند زندگی زناشویی، نیازها و تمایلات آنان را برآورده کند و درباره این که زندگی زناشویی باید چطور باشد و همسرشان چه مواردی را حتما رعایت کند، مفروضاتی دارند

برای رسیدن به موفقیت،مسئولیت پذیر باشید

در گام اول داشتن برنامه ریزی دقیق را به شما توصیه می کنم:

1- از کجا وقت مناسب گیر بیاورم؟
شروع کنید و به مدت یک هفته حساب وقت خود را نگه دارید. حتما جدولی طبق میل خود طراحی کنید. این جدول باید شامل همه روزهای هفته و همچنین ساعات مشخص هر روز برای انجام هر کار باشد.

از خودتان بپرسید:
• از انجام دادن چه کارهایی بیشترین لذت را می برم؟( با خودکار قرمز)
• چه کارهایی را همسرم توقع دارد که به طور روزانه انجام دهم؟( با خودکار سبز)
• چه کارهایی را می توانم حذف کنم تا برای رسیدن به اهداف جدید وقت داشته باشم؟( با خودکار سیاه)
برای برنامه ریزی به گونه ای موثر در رسیدن به موفقیت، باید نسبت به اهداف بلند مدت تان صریح عمل کنید، راه رسیدن به آنها را تعیین کنید، اهداف کوتاه مدتی را تعیین کنید و برای رسیدن به آنها برنامه ریزی کنید و پیگیرش باشید.

2- چه می خواهم؟
در مورد آنچه درزندگی می خواهید، از خودتان سوال کنید. اهداف زندگی تان کدام ها هستند؟ برای این منظور، سه مورد از اهداف 5سال آینده تان، سه مورد از اهداف یک سال آینده تان و سه مورد از اهداف شش ماه آینده ، سه مورد از اهداف ماه آینده و سه مورد اهداف هفته آینده را که را که دوست دارید به آن برسید را یادداشت کنید.

3- چگونه به موقعیت دلخواه خود برسم؟
سعی کنید از اهداف تان سه مورد را برای برنامه ریزی مفصل انتخاب کنید.

4- تا به حال چه منابعی داشته اید تا به اهداف تان برسید؟
چه چیزی مانع تحقق یافتن اهداف تان می شود؟
سعی کنید همه این مراحل را طی کنید و رنگ و بویی جدید به زندگی تان بدهید. شما دارای هر تیپ شخصیتی که باشید، بی مسئولیتی و تعلل برای تان مفید نیست. خوب است همه ما در زندگی برنامه ریزی، هدفمندی و کلا آینده نگری داشته باشیم و از هر زمانمان به درستی استفاده کنیم. خصوصا خانمها که الگوی مستقیم فرزندان بوده و با سبک رفتاری راه و روش زندگی را به آنها نشان می دهند. اگر بخواهید تعلل بورزید، کوتاهی کنید و مسئولیت پذیری نداشته باشید اول خودتان و سپس زندگی خانوادگی تان آسیب می بیند.

البته اشتباه نکنید منظور من این نیست که لزوما شما باید بیرون از خانه شاغل باشید تا به شکوفایی برسید. هر نوع هدفمندی و برنامه ریزی که در راستای خواسته ها، تمایلات و آرزوهای شخصی تان بوده و به شکوفایی تان کمک کند، در این زمینه توصیه می شود. البته قطعا توجه به نظرات همسرتان و کسب راهنمایی های کلی از وی کمک زیادی به شما خواهد کرد.
منبع:تبیان

سکوت در کاهش استرس و مبارزه با پریشانی و افسردگی معجزه می کند

سر و صدا و شلوغی بیش از اندازه بر زندگی روزمره تاثیر قابل توجهی داشته و سلامت جسمی و روحی ما را در معرض خطر قرار می دهد.

پیرامون ما توسط صداهای گوناگونی در محیط اطرافمان احاطه شده است، از بوق ممتد خودروهای در حال عبور گرفته تا صدای چرخش ماشین لباسشویی و صدای هدفون اطرافیانمان همه و همه باعث از میان رفتن آرامش ما می شوند.

از آنجایی که سر و صدای محیط اطراف ما قابل مشاهده نیست اثرات زیانبار آن را روی سلامتی خود احساس نمی کنیم. به گزارش سازمان سلامت جهانی ۴۰ درصد جمعیت اروپا در طول شب در معرض بیش از ۵۵ دسی بل صدای بلند قرار دارند. این میزان نویز و سر و صدا باعث ایجاد اثرات ناخوشایندی بر خواب افراد، تمرکز و خلاقیت آنها و همچنین باعث افزایش فشار خون و مشکلات قلبی و افسردگی می شود.

با مطالعات انجام شده روی بیش از ۲۰۰۰ نفر در دپارتمان محیط زیست امور شهری مشخص شد بیش از ۷۶ درصد افراد احساس می کنند که سر و صدای موجود به میزان بسیار زیادی در کیفیت زندگی آنها موثر است، همچنین اغلب این افراد معتقدند که هیاهوی محیط کارشان باعث کاهش کارایی آنها در محل کارشان می شود.

نشستن در محیطی آرام و ساکت قبل از صرف صبحانه چه در محیط کار و چه در منزل یکی از کارهای بسیار موثر در کاهش اثرات سر و صدای محیط اطراف ماست. بعلاوه یوگا و مدیتیشن باعث کمتر شدن استرس افراد، فشار خون، دردهای مزمن ، افسردگی و خواب راحت می شود.

محققان و متخصصان علم پزشکی طی سالیان اخیر بارها معجزه درمانی سکوت در کاهش استرس و مبارزه با پریشانی و افسردگی را یادآوری کرده اند. قرار گرفتن در محیطی آرام باعث می شود تا بتوانیم عمیق تر به خود و اطرافیانمان بیندیشیم و با شناخت و درک بهتر از خود و محیط اطرافمان عملکرد بهتری در فعالیت های روزانه داشته باشیم.
منبع:مهر

تاثیری که همان اول بر طرف می گذارید تا آخر عمر یادش می ماند

تاثیری که همان اول بر طرف می گذارید تا آخر عمر یادش می ماند. در حالت اغراق آمیزش این است که این برخورد اول تعیین کننده نوع و ادامه یا عدم ادامه و شکل گیری رابطه خواهد بود. به هر حال این واقعیتی است که ذهن در طول برخورد اول، مدام مشغول ارزیابی و بررسی طرف برای تصمیم گیری درباره ادامه ارتباط است.

بنابراین خواه در زندگی اجتماعی و خواه در محیط کار، مهم است بدانید چگونه در اولین برخورد تاثیر بگذارید. این مقاله نکات مفیدی را برای شما فراهم می کند:

- وقت شناس باشید
کسی که برای اولین بار با شما ملاقات می کند هیچ علاقه ای به شنیدن عذر و بهانه های دیر آمدن شما ندارد. برنامه ریزی کنید که چند دقیقه زودتر در محل حاضر باشید. کمی وقت برای ترافیک احتمالی یا اشتباه در مسیر کنار بگذارید. زود رسیدن خیلی بهتر از دیر رسیدن با سری افکنده است و این اولین قدم برای تاثیر خوب اولیه است.

- لبخند بزنید
قیافه های جدی و خشک ترسناکند. لبخند بزنید. این لبخند برایتان تبلیغ خواهد بود. البته برای احتیاط باید یادآوری کنیم لبخندی که دائمی باشد قیافه را شبیه دلقک های خوشحالی که از همه چیز زندگی راضی هستند می کند. پس فقط گهگاه و به موقع لبخند بزنید. مثلا درست لحظه مواجهه با آدم ها یا گاهی که به جمله ای می رسد که قابل تایید است و قبول دارید.

همینطورکه سر تکان می دهید لبخند بزنید تا تاکیدتان را بیشتر کند و دوست داشتنی تر شوید یا وقتی طرف دارد از خودش حرف می زند این کار را بکنید. لبخند خداحافظی را هم هیچ وقت یادتان نرود. اگر یادتان رفت یعنی فاتحه همه لبخندها و همه زحمات را خوانده اید. لب هاتان را کمی بکشید، جوری که روی صورتتان دیده شود نه فقط توی دلتان و جوری که خودتان بدانید. فقط اگر عروسی در دلتان راه افتاده کمی لب ها را جمع تر کنید.

- خودتان باشید، راحت باشید
اگر احساس ناراحتی کنید یا معذب باشید، طرف مقابل هم عصبی می شود و آن برداشت اشتباه شکل می گیرد. اگر آرام و مطمئن باشید، او هم احساس راحتی می کند و همه چیز مهیای تاثیر خوب شما بر او می شود.

- خوب لباس بپوشید

البته درست است که این روزها لباس پوشیدن در محل کار بسیار راحت شده است، اما برای گذاشتن تاثیر، باید روی لباس پوشیدنتان دقت ویژه داشته باشید. لباستان را باید با تناسب محلی که می روید و افرادی که با آنها ملاقات دارید انتخاب کنید. لازم نیست حتما‌ً از لباسهای گران و مارک دار استفاده کنید، اما حفظ تمیزی و مرتب بودن لباس مهم است.

- فردیت و شخصیت
خبر خوب این است که شما معمولا می توانید بدون اینکه از کسی تقلید کنید یا فردیت خود را از دست بدهید، تاثیرگذار باشید. بله، برای تاثیرگذاری باید هماهنگ باشید. همه اینها به این موضوع برمی گردد که با موقعیت مورد نظر هماهنگ شوید. اگر ملاقات شما کاری است، لباس رسمی بپوشید. در یک مراسم رسمی، لباس مخصوص بپوشید و متناسب ودرخور همان موقعیت، فردیت خود را نشان دهید.

- کمی اتوکشیده باشید
همانقدر که شما در این روزهای اولی شروع ترم ظاهربین هستید، دیگران هم هستند. پس قبل رفتن به دانشگاه یک نگاه در آینه به خودتان بیندازید. اگرچه شما با پوشیدن دمپایی قرمز پلاستیکی احساس رهایی از دغدغه های پوچ مادی می کنید اما لااقل تا زمانی که دیگران فرصت شناختن شما را نداشته اند، دمپایی ها را زیر تختتان بگذارید تا وقتش برسد.

مطمئن باشید هیچ کس سراغشان نخواهد رفت! به قیافه تان برسید ولی دانشگاه را با سالن عروسی اشتباه نگیرید. یادتان باشد کسی سراغ آدم ژولیده پولیده نمی رود و از داشتن رفیقی اینچنینی به خود نمی بالد.

بعدترها که کارتان بالا گرفت و اعتباری کسب کردید، اگر خواستید ژولیدگی را به یکی از ویژگی های برجسته تان تبدیل کنید و دمپایی بپوشید تا قبل از یکی، دو ترم هنوز اغلب دانشجوها طبیعی اند و کفش می پوشند، طبیعی باشید.

- همیشه نباشید
نظر شما خیر است، درست اما گدای رابطه که نیستید، هستید؟ اگر نیستید باید بدانید تندرویدر تایید و زیاده موافقت کردن و از خود اراده و نظری نداشتن باعث می شود طرف فکر کند گدای محبت و دوستی هستید یا از آنهایی هستید که با هر که بنشینید شکلش می شوید. بنابراین حسابی رویتان نمی کند.

یادتان باشد کسی حوصله گداها را ندارد. فوق فوقش برای آرامش وجدان هر از گاهی که جلوی چشمشان بودید لقمه نان محبتی بهتان بدهند اما دائمی نخواهد بود. جوری جدیت و قاطعیت و مصمم بودن نشان بدهید که آدم ها گمان کنند شخصیت تان محکم و شکل گرفته و مستقل است؛ مثلا هر جا که گفتند، راهتان را نکشید دنبالشان. گاهی بگویید کار دارید و نمی توانید. یا بگویید قرار دیگری دارید که یعنی برای شما دوست و رفیق ریخته!

- روراست و مطمئن باشید
وقتی می خواهید اولین تاثیر را بگذارید، زبان بدن به اندازه ظاهر شما گویای همه چیز است.
از زبان بدن خود به گونه ای استفاده کنید که اطمینان و اعتماد به نفس شما را نشان دهد. صاف بایستید، لبخند بزنید و تماس چشمی برقرار کنید. با این کار، اطمینان خود را نشان می دهید و خودتان و طرف مقابل احساس راحتی می کنید.

تقریبا همه ما زمانی که می خواهیم برای اولین بار با کسی ملاقات کنیم دستپاچه می شویم و همین عصبی شدن موجب عرق کردن کف دست های ما می شود. اگر عادت های خود را می شناسید، پیشاپیش خودتان را چک کنید. کنترل یک خنده عصبی به شما حس اطمینان می دهد و طرف مقابل را راحت تر می کند.

- گاهی تحمل کنید
از کرده تان پشیمانید؟ از این آدم برایتان آبی گرم نمی شود؟ اما مرد باشید و کاری را که شروع کرده اید درست تمام کنید.دیگر بدتر از این نیست که دهانش بوی کپک پنیر بدهد! اما ادب به خرج بدهید و تا ته حرفش را گوش کنید.

آدامس باد نکنید یا اینطرف و آنطرف را بررسی ننمایید! طرف دارد برای شما حرف می زند چون خودتان او را تشویق یا مجبور به این کار کرده اید. صبوری کنید. بالاخره حرفش تمام می شود. یا می توانید جور مودبانه ای حرف را به سمت تمام شدن ببرید.

اگر برعکس از طرف خوشتان آمده و می خواهید گفت و گو ادامه پیدا کند، با گوش دادن دقیق او را به وجد بیاورید. گاهی سر تکان بدهید یعنی که می فهمید. گاهی کلمات تاییدی، تاکیدی و سوالی بپرسید. اینها نشانه ای هستند برای اینکه حرف های او برایتان جالب است.

- واضح صحبت کنید
هنگام صحبت کردن با فرد مقابل، سعی کنید تا می توانید کامل و مشخص حرف بزنید. ملاقات با فردی که حرف هایش را نفهمید، غیرقابل تحمل خواهد بود.

آهنگ صدایتان ملایم ولی قابل فهم باشد. از درست و کامل تلفظ کردن کلمات واهمه نداشته باشید. سعی کنید تا آنجا که می توانید با گرامری صحیح صحبت کرده و از صحبت کرده به زبان عامیانه جداً بپرهیزید. همیشه مودب و باوقار باشید.

تاثیرگذاری خوب در اولین قرار ملاقات برای ایجاد رابطه بـا دیـگران بسـیار مهم است

- شنونده خوبی باشید
یک شنونده خوب بودن آنقدرها هم که همه تصور می کنند سخت نیست. در هنگام گفتگو با کسی، همه تلاشتان را بکنید که او متوجه شود که حرفهایش را فهمیده و خوب به او گوش می کنید.

هر از چند گاهی می توانید سرتان را به علامت تایید تکان داده یا از عبارات "می فهمم، درست است یا…" استفاده کنید. راه دیگری که باعث خواهد شد او مطمئن شود که حرف هایش را گوش داده اید این است که از او سوال بپرسید.

نکته ی بسیار مهم دیگر این است که هیچگاه وسط حرف طرف مقابلتان نپرید. این کار بسیار گستاخانه بوده و از ادب به دور است.

- مثبت اندیش باشید و در هر حال آرامشتان را حفظ کنید
کم صحبت کردن تاثیر فراوانی دارد. مکالمه بر پایه تبادل کلامی شما شکل می گیرد. پیشاپیش سوالاتی را که قرار است بپرسید آماده کنید یا قبل از ملاقات طرف مقابل، چند دقیقه وقت صرف کرده و درباره او اطلاعات کسب کنید.

آیا وجه اشتراکی با طرف مقابل دارید؟ در این صورت همین وجه اشتراک می تواند موضوع مناسبی برای آغاز کلام و ادامه آن باشد.

- اسم طرف مقابل را به کرات استفاده کنید
حتماً برایتان اتفاق افتاده است. اگر کسی هنگام مکالمه اسمتان را مرتباً استفاده کند، شما احساس صمیمانه تری خواهید داشت. این کار نشان می دهد که شما حتی از اولین برخورد به فرد مقابل آنقدر توجه داشته اید که اسمشان را حفظ کنید.

- هشیار و مودب باشید
هشیاری و رعایت ادب و نزاکت به تاثیر خوب اولیه شما بر طرف مقابل کمک می کند. در واقع هر چیزی غیر از این می تواند فرصت تاثیرگذاری را از شما بگیرد. پس بهترین رفتار خود را به نمایش بگذارید!

یکی از نکات اخلاقی دنیای مدرن این است که تلفن همراه خود را خاموش کنید. فکر می کنید اگر هنگام ملاقات با یک نفر، تلفنی با شخص دیگری صحبت کنید او چه فکری در مورد شما می کند؟ حق او این است که تمام هوش و حواس خود را به او بدهید. اگر غیر از این باشد، تاثیر ضعیفی بر او خواهید داشت.

- کمی هم شوخی کنید
شوخ طبعی اگر بجا و درسیت استفاده شود، بسیار خوب است. یک لطیفه یا خاطره بامزه خیلی سریع می تواند محیط را دوستانه تر کرده و جو خوبی ایجاد کند. متاسفانه، اگر مراقب نباشید و لطیفه ی بجا و مناسبی را انتخاب نکنید، همه چیز برعکس خواهد شد. به همین دلیل توصیه می کنم که برای جلسه ی اول از تعریف لطیفه اجتناب کنید. می توانید به جای آن مطلب یا خاطره ای جالب تعریف کنید.

- بگذارید طرف مقابلتان مرکز توجه باشد
یکی دیگر از نکات مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که هیچوقت خودتان را در راس توجه قرار ندهید. اجازه بدهید طرف مقابلتان مرکز توجه باشد. بدترین اشتباهی که ممکن است مرتکب شوید این است که یکسره در مورد خودتان صحبت کنید. با این کار فرد مقابل تصور خواهد کرد که آدم خودخواهی هستید.

از طرفتان بخواهید که در مورد خود بیشتر صحبت کند. با اینکار باعث خواهید شد طرفتان بفهمد که به او توجه دارید و هم اینکه مطالب بیشتری درمورد او خواهید فهمید که در آینده به دردتان می خورد.

با رعایت این این نکات، مطمئن باشید که در برخورد اول بهترین تاثیر را روی فرد مقابلتان خواهید گذاشت .
گردآوری:بخش روانشناسی بیتوته

منابع:
مجله موفقیت
bartarinha.ir
irannaz.com

ترس شما را از رسیدن به آرزوهایتان باز نمی دارد، علت تصمیماتی است که از روی ترس می گیرید

گاهی حتی نمی خواهیم امتحان کنیم،تحمل شکست را نداریم. آرزوهایمان را دست نیافتنی می دانیم و ویترینی از آنها در ذهن مان داریم. تلاشی برای رسیدن به آنها نمی کنیم، شاید می ترسیم .....

این ترس نیست که شما را از رسیدن به آرزوهایتان باز می دارد، بلکه تصمیماتی که از روی ترس می گیرید، بازدارنده اصلی شما است.
بسیاری از ما رویاها و اهداف بسیاری داریم و سال ها با آنها زندگی می کنیم، بدون اینکه قدمی برای تحقق آنها بر داریم. عدم تلاش برای رسیدن به یک خواسته، آرزو یا هدف؛ دلایل درونی شایع ترس از شکست وعدم موفقیت است. فرد با خود می گوید: «بهتر است این کار را شروع نکنم، اگر موفق نشوم، فاجعه می شود.» چقدر این جملات برای تان آشناست؟ تاکنون چندین هدف و آرزوی زیبا را با این ترس ها نادیده گرفته اید؟ آیا تاکنون برآورد کرده اید این ترس ها، چقدر هزینه مادی و معنوی در پی داشته است؟

غلبه بر «ترس از شکست» آسان نیست، ولی دست یافتنی است. نسخه معجزه آسایی در کار نیست بلکه باید به میزان شدت این ترس ها گام های موثری بردارید.

تمرین ضد ترس
می توانید روشی را که در برابر ترس ها، افکار و نگرانی هایتان بکار بگیرید. با چند تمرین کوچک آشنا شوید تا بتوانید بر ترس هایتان غلبه کنید:
- ترس را بپذیرید. این مرحله گام مهمی در بهبودی محسوب می شود.
- برای برنده شدن تصمیم بگیرید. هر کاری باید با یک تصمیم قاطع آغاز شود. وقتی تصمیم گرفتید، نباید به دلیل ترس از شکست، از کوشش برای رسیدن به اهداف خود دست بردارید. برخی که در گذشته شکست خورده و اشتباه کرده اند، تصورشان این است که برای هر اشتباهی مقصرند و برای همین در ادامه کار تعلل می کنند.
- راه حل های دیگر را پیدا کنید. عوامل متعددی در موفقیت و شکست شما نقش دارند. اگر در هر مرحله نتیجه ای را که توقع داشتید، بدست نیاوردید، روش خود را تغییر دهید تا نتیجه متفاوتی بگیرید.

لبخند بزنید
- حفظ شوخ طبعی. توانایی دیدن جنبه شوخی مشکل یا عامل ناامیدی، کمک می کند حس کلی نگری تان آسیب نبیند. وقتی دچار شکست می شوید، به خودتان بخندید تا اضطراب تان، روی هم رفته، کم شود. به طور کلی در قیاس با امور دیگر زندگی تان، مشکلات، احتمالاً چندان هم مهم نیستند. اگر به نظرتان شوخ طبعی در زندگی تان کمرنگ است، با دیدن یک فیلم یا نمایش کمدی، بالاخره و خنده آور روحیه تان را احیاء کنید.

مشکلات تان را با دیگران در میان بگذارید
- اگر در زمینه ای دچار شکست شدید، در مورد آن با اطرافیان صحبت کنید. این کار به شما کمک می کند با ناامیدی تان مقابله کنید و این تجربه را از جنبه های متفاوت و خوش بینانه تر ببینید. بعلاوه شرح آنچه رخ داده به شما کمک می کند تا حدی اشکال کارتان را بیابید.

کمی تعلل کنید
- استراحت کنید. برای رسیدن به موفقیت به حدی تلاش کنید تا رمقی برایتان بماند. در مواقعی استراحتی برای خودتان تعریف کنید تا در آن بیاسایید. هر گاه انرژی تان را باز یافتید دوباره شروع به تلاش کنید.

مثبت بیاندیشید
- بر تفکر منفی غلبه کنید. به جای پر کردن ذهن تان از افکار منفی، با ذهن خوش بینی در مورد اتفاقات به باورهای مثبت بیاندیشید.

دلایل شکست تان را بازنگری کنید
- از تجارب گذشته بیاموزید. باید از تجارب گذشته درس گرفت، چرا که آنها برای رشد بسیار موثرند. دلایلی را که باعث شکست تان شده است را مورد بازنگری قرار دهید و از آنها یاد بگیرید. نقاط مثبت و منفی تان را بیابید و به رفع مسائلی که باعث شکست تان شده بپردازید. فکر نکنید فقط یک راه برای موفقیت وجود دارد و آن هم راهی است که در گذشته آن را طی کرده اید و شکست خورده اید.

ترس تان را محدود کنید
- برای غلبه بر ترس از شکست، به طور روزانه کار کنید. تداوم بسیار مهم است. اگر بطور مداوم ترس خود را محدود نکنید، ممکن است نتوانید بر آن غلبه کنید. پس برنامه ها را به صورت مداوم پیگیری کنید و استمرار داشته باشید.

مشاوره بگیرید
- با یک مشاور یا روان شناس صحبت کنید. غلبه بر ترس از شکست، در تنهایی دشوار است. با احساسات خود صادق باشید و درباره آن با یک متخصص صحبت کنید و از کمک و مشورت وی بهره بگیرید و برنامه درمانی را پیگیری کنید.
« به جای باز ماندن از حرکت، ترس هایت را در آغوش بگیر »
منبع:تبیان

شما آزاديد افكار خودتان را انتخاب كنيد. مثلا همين الان افكار منفي را با افكار حمايتگر جايگزين كنيد

شما آزاديد افكار خودتان را انتخاب كنيد. مثلا همين الان افكار منفي را با افكار حمايتگر جايگزين كنيد.

يك نيروي فوق‌العاده قدرتمند در خودتان داريد كه هر لحظه بخواهيد مي‌توانيد تحت تاثیر آن شادی و غم را تجربه کنید. فقدان اين نيرو شما را بدون شك سردرگم مي‌كند و برعكس بودنش موفقیت و كمال را به ديدگان شما مي‌آورد. اين نيرو هركسي را كه با شما در ارتباط است تحت تاثير قرار مي‌دهد. به اين معني كه افراد را جذب يا دفع مي‌كند. جالب است بدانيد اين نيرو حتي مي‌تواند شما ر ا زيبا يا زشت، با اعتماد به نفس يا فرسوده و دوست‌داشتني يا نخواستني كند.

اين همان نيرويي است كه مي‌تواند منبع انگيزه يا حتي نيرويي منفي و مخرب باشد. فكر مي‌كنيد اين نيرو چيست؟ اين نيرو همان نيروي فكر و ذهن است. ما تمام عمر به دنبال چيزي هستيم كه به ما نيرو و اقتداري بدهد كه بتوانيم بر همه‌چيز مسلط باشيم اما لازم نيست دنبال آن بگرديم. ما همواره اين نيرو را در درون خود داريم. درواقع چه بدانيم و چه ندانيم هر روز از همين نيرو براي شكل دادن سرنوشت‌‌مان استفاده مي‌كنيم. در اين مطلب قرار است باربارا دي‌آنجليس، دكتراي روانشناسي درباره اين نيروي عظيم و قدرتي كه در زندگي ما دارد، توضيح دهد.

آخرين باري كه سينما رفتيد را حتما به خاطر مي‌آوريد. وقتي فيلم، روي پرده نمايش داده مي‌شود شما شاهد خنده، گريه، دعوا و جنگ بازيگران هستيد و اتفاقا اين صحنه‌ها شما را تحت تاثير قرار مي‌دهد در حالي كه هيچ‌يك از اين وقايع درواقع اتفاق نيفتاده است و چيزي كه روي پرده مي‌بينيد، توسط پروژكتور روي آن افكنده شده است؛ يعني هرقدر هم صحنه‌ها واقعي باشند شما مي‌دانيد كه توهمي بيش نيست و وجود خارجي ندارد. فكر و ذهن هم دقيقا همين كار را مي‌كند. ما در ذهن خودمان چيزي داريم كه شبيه پرده سينما عمل مي‌كند، اسم اين پرده خودآگاهي يا همان آگاهي ماست. اين خودآگاهي و آگاهي به‌طور طبيعي خنثي است. ذهن شما درست مثل پروژكتوري است كه تصاويري را بر پرده‌اش كه همان خودآگاهي و آگاهي است، نمايش مي‌دهد. اين تصاوير داستان زندگي‌تان را رقم مي‌زند.

فرافكني کی سراغ‌تان ‌می‌آید؟
فرض كنيد يك روز عصر با يكي از صميمي‌ترين دوستان‌تان نشسته‌ايد و صادقانه راجع به زندگي‌تان با هم صحبت مي‌كنيد. از اينكه تا اين حد با هم صميمي هستيد و سفره دل‌تان را پيش هم باز كرده‌ايد و تمام درونيات خودتان را بيرون مي‌ريزید، اندكي احساس آسيب‌پذيري و ناامني مي‌كنيد اما از اينكه با اين كار به او نزديك شده‌ايد، خوشحاليد. فرداي آن روز روي پيغام‌گير تلفن او پيغام مي‌گذاريد و بابت اوقات خوشي كه با هم سپري كرديد از او تشكر مي‌كنيد و از او مي‌خواهيد دوباره به شما زنگ بزند.

چند روز ديگر مي‌گذرد و اين دوست‌تان به شما زنگ نمي‌زند. ذهن شما اين اطلاعات را مي‌گيرد و فرافكني‌هاي خودش را هم به آن اضافه مي‌كند تا به نتايجي برسد. بعد شما احساس ناراحتي مي‌كنيد و مي‌گوييد: «شايد مرا دوست ندارد و از دستم عصباني است. شايد من ديروز زيادي وراجي كردم. شايد چيزي گفته باشم كه او را رنجانده باشد.» چند روز ديگر هم مي‌گذرد و نگراني‌هاي‌تان بيشتر مي‌شود. ذهن شما چند فرافكني ديگر را هم اضافه مي‌كند و حسابي شما را به هم مي‌ريزد.

بعد همين‌طور كه نشسته‌ايد تلفن زنگ مي‌زند و دوست‌تان با لحني گرم به شما مي‌گويد: «از اينكه زودتر زنگ نزدم معذرت مي‌خواهم. من بدون اطلاع قبلي به يك ماموريت اعزام شدم و روزها با فشردگي زياد كار مي‌كردم. راستي آن شبي كه با هم بوديم خيلي به من خوش گذشت.» مي‌بينيد كه شما براي خودتان جهنمي ساختيد و اين چند روز را آنجا سپري كرديد و اين جهنم ساخته و پرداخته ذهن خودتان بود.

واقعيت مطلق وجود ندارد
تلقي ما از واقعيت بسيار ذهني، دروني و شخصي است؛ مثلا اگر فكر كنيد كسي از دست شما عصباني است، عملا عصبانيت آن فرد را احساس خواهيد كرد. هرقدر افكارتان غالب باشد به همان نسبت احساس و ادراك‌تان نمود قوي‌تر و واقعي‌تري خواهد داشت. اغلب ما فكر مي‌كنيم واقعيت عيني و انعطاف‌ناپذير است در حالي كه در حقيقت بسيار شخصي و انعطاف‌پذير است. به همين دليل است كه وقتي خوشحال هستيد زمان خيلي زود مي‌گذرد و وقتي ناراحت هستيد، زمان كشدار به نظر مي‌رسد.

دنبال سند و مدرك نگرديد
فرافكني‌هاي ذهن‌تان نه‌تنها واقعيت و درك شما از واقعيت زندگي را تحت تاثير قرار مي‌دهند بلكه بر ديگران نیز تاثير مي‌گذارند. در اصل فرافكني‌ها، نگراني‌ها و ناراحتي‌هاي ذهن شما مي‌توانند جامه‌عمل بپوشند حتي اگر در ابتدا واقعيت نداشته باشند. وقتي چيزي را باور داريد دنبال سند و مدركي مي‌گرديد تا باورها و عقايد خود را اثبات كنيد و خط بطلان بر تمام آنچه مخالف نظر شماست، بكشيد. تصور كنيد چند بار به ذهن‌تان اجازه مي‌دهيد با افكار و پيش‌فرض‌هاي منفي سرنوشت‌تان را تعيين كند و خودتان را از فرصت‌هاي فوق‌العاده‌اي كه در انتظارتان است، محروم كنيد.

ذهن‌تان را با خودتان دشمن نكنيد
هيچ‌كدام از ما دوست نداریم دشمن داشته باشیم. اما مي‌دانيد بزرگ‌ترين دشمن شما همان ذهن‌تان است؟ وقتي توجه انتخابي مي‌كنيد در اصل داريد ذهن‌تان را با خودتان دشمن مي‌كنيد. ذهن شما مي‌تواند تا ساعت‌ها تنها بر يك موضوع تمركز كند. مشكل وقتي ايجاد مي‌شود كه ذهن ما معمولا بر مواردي كه مفيد و مثبت نيستند، تمركز كند نه چيزهاي مثبت. اين حالت را توجه انتخابي مي‌گويند. اشكالي ندارد كه به مشكلات فكر كنيد اما ذهن معمولا گرايش دارد كه اين كار را به موازات حذف تمام افكار ديگر انجام دهد. طبيعت ذهن انسان به گونه‌اي است كه به‌طور انتخابي توجه مي‌كند. البته توجه انتخابي چيز بدي نيست اما چرا به نفع خودتان از آن استفاده نمي‌كنيد؟ سعي كنيد توجه انتخابي‌تان را بر چيزي متمركز كنيد كه خودتان مي‌خواهيد نه آن چيزي كه رنج‌تان مي‌دهد.

1. جايگزيني مثبت: مهم‌ترين تمرين براي ترك عادت به افكار منفي اين است كه فرآيند منفي‌بافي را براي خودتان دردناك كنيد. بايد ذهن‌تان را طوري شرطي كنيد كه درد و احساسات ناخوشايند زيادي را به اين افكار منفي نسبت دهد. منفي‌بافي عادتي نيست كه به خودي خود ناپديد شود. شما بايد به طرزي خودآگاهانه و عامدانه مداخله كنيد و اين الگو را بشكنيد. اولين كار اين است كه توجه منفي را تبديل به توجه مثبت كنيد. در اصل از روش جايگزيني مثبت استفاده كنيد. وقتي يك فكر منفي سراغ‌تان مي‌آيد سريع از خودتان بپرسيد: «اين فكر را با چه فكر مثبت ديگري مي‌توان جايگزين كرد؟» بدون شك پاسخ فكري است كه شادمانه‌تر و حمايتگرتر باشد.

2. طبقه‌بندي افكار: بهتر است افكار طبقه‌بندي شده و ويژه‌اي داشته باشيد كه بهترين و متعالي‌ترين حقايق زندگي‌تان را به شما يادآوري كنند تا هر زمان به انگيزه احتياج داشتيد به آنها مراجعه كنيد. كارهايي مانند ذكر گفتن وتكرار برخي عبارات خاص افكار متعالي را به ذهن ما مي‌آورند. مي‌توانيد براي خودتان ذكر يا عبارت شخصي تعيين كنيد. كافي است با هجوم افكار منفي جمله‌اي مانند اينكه «خداوند مرا دوست دارد و مي‌خواهد من خوشحال و خوشبخت باشم» را با صداي بلند براي خودتان تكرار كنيد. اصلا مجبور نيستيد چيزي را كه مي‌گوييد باور داشته باشيد. صرف تغيير افكار منفي و جايگزيني آن با افكار مثبت يك تغيير آني در احساسات شما ايجاد خواهد كرد.

3. رها كنيد: ما بارها و بارها چيزي را مدام در فكر خودمان با خودمان حمل مي‌كنيم كه به ظاهر ممكن است راه‌حلي براي آن نداشته باشيم. در اين‌گونه مواقع رها كنيد. دست از مقاومت‌ برداريد و با جريان زندگي همسو شويد. اما چطور اين كار را انجام دهيد. وقتي مي‌بينيد نبردي سخت بين افكار و عقايد متفاوت در ذهن‌تان درگرفته، فقط ناظري بي‌طرف باشيد و تمام آنچه را در ذهن‌تان مي‌بينيد نظاره كنيد. به ذهن‌تان بگوييد دوباره برخواهيد گشت و همه‌چيز را بررسي خواهيد كرد اما فعلا مي‌خواهيد مرخصي بگيريد. خواهيد ديد اغلب با رها كردن و دست از مقاومت برداشتن در مقابل آنچه ماشين فكرتان مي‌كوشد انجام دهد، فكر شما آرام مي‌گيرد.

براي ترك عادت به افكار منفي،فرآيند منفي‌بافي را براي خودتان دردناك كنيد

گام‌هاي دوستي با ذهن
قدم اول: براي اينكه ذهن‌تان را با خودتان دوست كنيد بايد اول از همه آگاه شويد چطور در مواقعي كه دقت كافي نداريد مي‌تواند مانند دشمن با شما رفتار كند.

تمرين اول:با خودتان قرارداد ببنديد و سعي كنيد فقط به مدت يك روز به تمامي افكار و صداهايي كه در سرتان است گوش دهيد و يك‌يك افكار منفي را كه از سرتان مي‌گذرد بنويسيد. يك دفترچه كوچك همراه داشته باشيد و هر جا مي‌رويد آن را با خودتان ببريد تا هر وقت يكي از اين فكرها به ذهن‌تان خطور كرد، بتوانيد همانجا يادداشت كنيد. مثلا «تو عرضه نداري از پس اين كار بربيايي.» در پايان آن روز تمام افكار منفي را كه راجع به خودتان فهرست كرده‌ايد بشماريد. بدون شك از تعداد آنها جامي‌خوريد. هيچ‌كس بيشتر از خودمان از ما انتقاد نمي‌كند. هرگز نبايد اجازه دهيد ذهن‌تان با شما چنين رفتاري انجام دهد.

قدم دوم: افكارتان را خودتان انتخاب كنيد و تسليم افكار تصادفي و سرگردان خود نشويد و به فكر و ذهن خود اجازه ندهيد كه افكارتان را براي‌تان انتخاب كند. شما مجبور نيستيد با هر فكري كه به ذهن‌تان خطور مي‌كند، همراه شويد.

تمرين دوم: به محض آنكه متوجه مي‌شويد ذهن‌تان شما را به سمت خاصي مي‌برد از خودتان بپرسيد: آيا واقعا دوست دارم با اين فكر همراه شوم يا نه! اين فكر مرا كجا مي‌برد؛ به سمت خوشحالي و رضايت يا ناراحتي؟ به محض اينكه متوجه شديد فكرتان شما را به جايي مي‌برد كه علاقه‌اي به آنجا نداريد، كافي است آن را با فكر مثبت و حمايتگر ديگري جايگزين كنيد.

تمرين حذف افكار منفي
باز هم مراقب باشید و ببینید افکار ناخودآگاهتان چه هستند، افکار اصلی که گرفتارشان هستید، چه هستند و بعد در برابر افکار مخرب مقاومت کنید .

چند نكته مهم:
- وقتی متوجه افکار منفی می‌‌شوید خیلی راحت باید به خودتان بگویید: «این افکار نه تنها به من کمکی نمی‌کنند، بلکه مضر هم هستند. نباید به آنها اجازه ورود بدهم و با تمام قدرت باید با آنها مقابله کنم. همین کار همان ابتدا باعث ضعیف شدن افکار منفی شده و پیشرفت‌ کار را بیشتر خواهد کرد.

- ممکن است بعد از اینکه این طور با خودتان صحبت کردید افکار منفی دوباره بخواهند برشما غلبه کرده و برای بار دوم تلاش کنند نظر شما را عوض کنند. 10 ثانیه یا 10 دقیقه بعد همان روش قبلی را تکرار کنید و با علم به اینکه این افکار مخل آرامش‌تان است، در برابر آنها مقاومت کنید و به آنها بگویید:« پیام‌های بیهوده!خیلی زود از ذهنم دور شوید چون مانع رسیدن پیام‌های خوب به من می‌شوید. »

منبع:مجله سیب سبز

تدبیر و آینده نگری از ویژگی های انسان های موفق است‎

«تدبیر و آینده نگری» از ویژگی های انسان های موفق است. این ویژگی، ضامن شفاف شدن ابهام های آینده است و تصمیمات آتی را رقم می زند.یادمان باشد، هیچ‌کس تمایل ندارد در هنگامی که زمستان فرامی‌رسد، یک ملخ باشد. احتمالاً اکثر شما داستان مورچه و ملخ را شنیده‌اند.

افراد دوراندیش در مقایسه با دیگران، تصویری شفاف تر از مسائل، رفتارها، واکنش ها و رویدادها دارند.
آینده نگری تقریباً معادل لفظ "تدبیر" در زبان عربی است. در اصطلاح آینده نگری یعنی گسترش افق دید خود و دیدن پشت پرده مسائل و هم چنین زمانی که شخص در آن است؛ یعنی در زمان حال، آینده را دیدن که نتیجه آن، چاره اندیشی برای رخدادهای احتمالی است. امام علی(علیه السلام) در بیان تعریف دوراندیشی می فرمایند: "الحزم، النظر فی العواقب ومشاورة ذوی العقول: دوراندیشی، نگاه کردن به عاقبت های کار و مشورت کردن با خردمندان است." (غررالحکم و درر الکلم، حدیث 1915)

اعتدال در کارها
آینده نگری نیز مانند اکثر امور از قاعده (خیرالامور اوسطها) پیروی می کند. مهم ترین ملاک در آینده نگری، اعتدال است. گاهی تأمل و به قول مردم این پا و آن پا کردن، ناشی از ترس شخص از آینده می باشد. خارج شدن از حد اعتدال، در آینده نگری آفاتی را نتیجه می دهد. گاهی انسان به جای ترسیم آینده خویش، اسب خیال را زین کرده و به (ناکجاآباد) می رود. به یقین آینده نگری با خیال بافی دو چیز متفاوت است.

به اهداف دست یابید
توجه به این نکته ضروری است که صِرف آینده نگری ارزشی ندارد، بلکه عمل به آن و یافتن راه حل های مناسب و رفع موانع و مشکلات است که آینده نگری را عینیت می بخشد و نتیجه آن را تضمین می کند. اگر آینده نگری طبق معیارهای اسلامی نباشد، پیامدهای نامناسبی را خواهد داشت، تا جایی که می تواند سبب هلاکت فرد باشد. انسان با استفاده از دوراندیشی از کارهایی پرهیز و کارهایی را انجام می دهد تا آینده بهتری برای خود فراهم سازد.

تدبیر یک مهارت قابل یادگیری
انسانی که در زندگی تدبیر و آینده نگری داشته باشد فردی مفید و پرثمر در زندگی خود و همنوعان خود می شود. باید بدانیم که انسانی که تدبیر و درایت و دوراندیشی را سرلوحه کار خود قرار دهد به جایی می رسد که جامعه و افراد درون آن نیاز مبرمی به او پیدا می کنند.تدبیر و تدبر برای جلوگیری از بحران های غیرقابل پیش بینی یا پیش بینی نشده بسیار موثر است. تدبیر، یک مهارت قابل یادگیری است و سودمندى‏ آن تقریباً از هر مهارت دیگرى بیشتر است.

تبدیل تهدید به فرصت
تدبیر ما را قادر مى‏سازد که خطرات و فرصت‏هائى را که در آینده با آنها مواجه مى‏شویم، پیش بینى کرده و بدین ترتیب زمان لازم براى تفکر و تصمیم‏گیرى پیش از برخورد با آنها را داشته باشیم. دانستن اینکه چگونه به آینده فکر کنیم، با توجه به سرعت تغییرات در جهان، به شکل فزاینده ای ضرورت یافته است. شکی نیست برای گرفتن تصمیم های عاقلانه درباره زندگی و کسب و کار خود باید بدانیم که دنیای ما چگونه در حال تغییر است.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه واله) گفت: چون در اندیشه انجام دادن کاری برآیی، در عاقبت آن تدبر کن، تا اگر نیک است و در راه درست، به آن دست یابی، و اگر مایه گمراهی است آن را فروگذاری

تاثیر دوراندیشی در کلام معصومین علیهم السلام
در احادیث اسلامی داریم که دوراندیشی و آینده‌نگری از نشانه‌های خردمندی است و خردمندترین انسان‌ها افرادی هستند که آینده نگری و عاقبت‌اندیشی بیشتری دارند.
دوراندیشی و آینده‌نگری، از شرایط لازم و مقدمات اساسی تصمیم گیری معقول و منطقی است. هنگام تصمیم گرفتن در خصوص هر مسأله‌ای، بررسی جوانب و زوایای گوناگون و پیش بینی پیامدهای اجتماعی آن، امری ضروری است؛ در نتیجه این بررسی‌ها تصمیمی که گرفته می‌شود سنجیده و همه جانبه خواهد بود. در همین زمینه آیاتی از قرآن و احادیث در مورد عاقبت‌اندیشی در کارها بیان می‌کنیم:
امام باقر(علیه السلام) در این خصوص به نقل از پیامبر اکرم(صلى الله علیه و اله) می‌فرمایند، پیامبر اکرم(صلی الله علیه واله) گفت: چون در اندیشه انجام دادن کاری برآیی، در عاقبت آن تدبر کن، تا اگر نیک است و در راه درست، به آن دست یابی، و اگر مایه گمراهی است آن را فروگذاری. [1]

امیرالمومنین (علیه السلام) می‌فرمایند: مومنان آن کسانند که آنچه را در پیش دارند بشناسند. [2]

امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند: در نامه‌ای به تحصیل‌داران خِراج: آن کس که پروای چیزی نداشته باشد که رو به آن روان است، پیش‌بینی برای نفس خود و نگاهبانی از آن نکرده است و آنکه پیروی هوای خود کند و در کاری که نمی‌داند پایانی سودمند دارد و اگر به فرمان هوا رود، به زودی پشیمان خواهد گشت. [3]

امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: اندیشیدن در کار، پیش از اقدام کردن به آن، سبب ایمنی از لغزش‌ها است.[4]

امام صادق(علیه السلام) می‌فرمایند: مرد دیندار می‌اندیشد، به آرامش دست می‌یابد‌، و به فروتنی در خود می‌نگرد، به مقام تواضع می‌رسد؛... و پایان کار را می‌نگرد، از پشیمانی در امان می‌ماند.[5]

اهمیت آینده‌نگری در زندگی
دوراندیشی برای افراد ضعیف نیست. یک دلیل مهم اعتبار کم دوراندیشی این است که این توانمندی با رکود تداعی شده است. ما شخص دوراندیش را به عنوان فردی می‌شناسیم از خطر کردن می‌ترسد و زندگی را به طور روزمره می‌گذراند. اینکه سعی کنیم انتخاب‌های آسانی در زندگی داشته باشیم یا اینکه خود را وقف هدفی کنیم که به ما آسیب می‌رساند.دقیقاً به همان اندازه بی‌احتیاطی ما را در دام تکانه‌های آنی قرار می‌دهد. افراد دوراندیش به اهداف و آرزوهای بلندمدتشان احترام بگذارند و هر وقت که لازم باشد برای دستیابی به این اهداف خطر کنند.»

دور اندیشی در تمام ابعاد زندگی
دوراندیشی به زندگی متعادل نیاز دارد. به دلایلی، افراد تمایل دارند تا دوراندیشی را با چند بعد محدود زندگی همچون کار و مسائل مالی ارتباط دهند. اما باید دانست که دوراندیشی با کل زندگی ارتباط دارد و افراد دوراندیش برای برقراری تعادل بین اهدافشان در حوزه‌های مختلف زندگی تلاش می‌کنند. برای مثال، به طور منظم صبح زود بیدار شدن و رفتن به محل کار حتی در روزهای تعطیل اگر به معنای غفلت کردن از خانواده و ارزش‌ها و اهداف معنوی باشد، دوراندیشی نیست.

آگاهانه زندگی کنید
افراد دوراندیش مسیر خودشان را در زندگی ترسیم می‌کنند. یک شخص دوراندیش آگاهانه و با هدف زندگی می‌کند. او صرفاً به آنچه که در جریان زندگی پیش می‌آید واکنش نشان نمی‌دهد؛ بلکه بر طبق درک اهداف و آرزوهایش تصمیم می‌گیرد و عمل می‌کند.
افراد دوراندیش بدن‌هایی سالم و قوی و زندگی سالمی دارند. در اینجا به طور سریع به چند متغیر که با دوراندیشی همبستگی دارند، می‌پردازیم. تحقیقات نشان داده‌اند که افراد دوراندیش از لحاظ فیزیکی قوی‌تر هستند، بخصوص موقعی که تکالیفی را انجام می‌دهند که نیاز به استقامت دارد. افرادی که اهداف مناسبی در زندگی‌شان دارند سالم‌تر و شادتر هستند.
منبع:تبیان

همه منابع درآمدی خود را شناسایی کنیدوآن ها را به صورت یک لیست در بیاورید

ممکن است شما هم جزء آن دسته افرادی هستید که به سر ماه نرسیده، پول تان تمام می شود و به قول معروف کفگیرتان به ته دیگ می خورد.

با دوستان تان رستوران می روید غذا می خورید،خسته اید آژانس می‌گیرید، مغازه یا مرکز خرید می‌روید چند عدد کالا می‌بینید که خوشتان می‌‌آید آن ها‌را می خرید و... تمام این‌ها خرج‌های وقتی‌ روی هم گذشته شود خرج‌های زیادی را ایجاد می‌کند.

هرکسی در ماه پول تعیین شده‌ای دریافت می کند؛ یعنی حقوق مشخصی‌ دارد و این مبلغ را می تواند تقسیم بر روزهای ماه کند و مقدار پولی که روزانه می تواند استفاده کند، را مشخص نماید.علاوه بر آن برای خرج خورد و خوراک خود نیز کم می‌‌آورند. این مشکل بسیار رایجی است ولی‌ اگر بلد باشید چگونه پول خود را مدیریت کنید حتی آخر ماه پولی اضافه برایتان می ماند و آن را می توانید پس انداز کنید.

البته بعضی‌ روزها کمتر از آن سقفی که روزانه تعیین کرده اید خرج می شود ولی‌ در مقابل آن باید در نظر گرفت که آخر هفته‌ها خرج ها بیشتر است چون رستوران و خرید برای خانه خرج‌های چشم گیری هستند.

کنترل زندگی مالی
برای کنترل خرج و درآمد خود می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید تا بودجه دقیق خود را تعیین و بر اساس آن به موفقیت های مالی دست پیدا کنید.

پول محدود در کیف پول
بیشتر از این مبلغی که روزانه تعیین کرده اید با خود حمل نکنید. اینطوری هیچگونه راهی‌ نیست که بیشتر از آن خرج کنید، چون همان مقدار پول را فقط با خود دارید و صبح که از خانه بیرون می آیید برنامه ریزی می‌کنید که در راه پول کم نیاورید.این کار جلو گیری از خرج‌های اضافه می شود ولی البته گوشهٔ کیف خود پولی همیشه پنهان کنید که اگر ناگهان نیازی شد با مشکل برخورد نکنید.

شناخت میزان درآمد خود
همه منابع درآمدی خود را شناسایی کنید و آن ها را به صورت یک لیست در بیاورید و بعد رقم هر کدام از آن ها را بنویسید این کار را برای یک سال یا یک ماه زندگی خودتان انجام دهید تا بدانید چه قدر پول در یک سال وارد جیب مبارک می شود!

الویت بندی هزینه ها
هزینه های خود را مشخص کنید یعنی ببینید پول های خود را صرف چه چیزهایی می کنید. هزینه رفت و آمد، هزینه پوشاک، هزینه تحصیل و هزینه های... همه هزینه ها را با هم جمع کنید تا میزان هزینه های ماهانه و بعد هزینه های یک سال خود را به دست بیاورید به این کار می گویند برآورد هزینه.
اگر قرار باشد مدیریت مالی داشته باشید، باید بتوانید هزینه های خود را مدیریت کنید، پس اول هزینه ها را اولویت بندی کنید برای این که بدانید هزینه تحصیل تان مهم تر است یا هزینه گشت زدن توی کافی شاپ های مختلف، هزینه ها را بر مبنای نیازهای اصلی خود اولویت بندی کنید.

تکلیف تان را با پول مشخص کنید
نوع نگاه تان را نسبت به زمان و پول تعیین کنید. یعنی حاضرید برای هزینه کردن بیشتر، وقت بیشتری بگذارید یا... چون هر چه قدر چیزهایی بخرید که نیاز واقعی شما نیستند به همان اندازه باید زمان برای کار کردن و به دست آوردن پول بگذارید و این باعث می شود شما بیشترین وقت خود را صرف جبران هزینه های غیر ضروری کنید. اما در عوض اگر از خریدهای غیر ضروری خودتان کم کنید علاوه بر صرفه جویی، کلی زمان دارید برای مسائل مهم زندگی و البته رشد و پیشرفت شخصی تان. این ها همه اش به سلامت و آرامش روانی شما کمک می کند.

هزینه های خود را مشخص کنید،ببینید پول های خود را صرف چه چیزهایی می کنید

برنامه ریزی کنید
کمی خودتان را کنترل کنید و هر چیزی را نخرید و برای هر چیزی هزینه نکنید. سعی کنید برای خرید لباس، غذا و حتی مسافرت رفتن طوری برنامه ریزی کنید که حداکثر استفاده را از زمان ببرید، چون همین زمان کلی هزینه روی دست تان می گذارد از خوشگذرانی های زیادی، زودگذر و بی خودی هم بگذرید که کلی هزینه آور هستند، می توانید بعضی از تفریحات خود را با تغییر شرایط هم بهبود ببخشید هم در هزینه ها صرفه جویی کنید.

دست و دلباز نباشید!
قرار نیست خسیس باشید اما دست و دل باز هم نباشید، که فرت فرت پول های تان را در راه دیگران خرج کنید! مثلا اگر قرار است هدیه ای برای دوست تان بخرید اول از همه زمان خرید را تعیین کنید، یعنی نگذارید خرید یک هدیه، زمان شما را به هدر بدهد بعد از تعیین زمان چیزی بخرید که ارزش کار شما را نشان دهد نه آن که فقط هزینه زیادی داشته باشد. چون راستش را بخواهید همیشه خرید اشیا و وسایل گران قیمت تنها راه قدردانی و یا محبت نیست.

پول را جایگزین نکنید
پول می تواند در دو مورد به شما کمک کند، یکی می توانید با آن چیزهای مختلف بخرید و دیگری جنبه نمادین آن است. درست است که پول منبع خیلی از چیزها برای شما است، اما اتفاقا خیلی از چیزهای دیگر را هم با پول به دست نمی آورید، یعنی مراقب باشید که پول را جایگزین نیازهای عاطفی خود نکنید. و آن را به مهم ترین و بزرگ ترین نیاز خود تبدیل نکنید که خیلی وقت ها پول خوشبختی و خوشحال کننده نیست.

بیشتر از میزان قسط وام کار کنید
برای خلاصی از هیولای قسط ها، بهتر است هرچه سریع تر آنها را تسویه کنید. یا اگر چنین چیزی ممکن نیست، دست‌کم، وام دیگری به وام های خود اضافه نکنید. اگر هر چه در می آورید را هزینه کنید، پس از سال ها متوجه می شوید پس از این همه سال کار کردن، آه در بساط ندارید!
همه تلاش خود را بکنید تا هر ماه بیشتر از مبلغ قسط را پرداخت کنید تا مدت پرداخت زمان قسط ها کوتاه شود و مثلا وام چهارساله را سه ساله تسویه و خودتان را راحت کنید.

درآمد و هزینه خود را بودجه بندی کنید
اینکه برای درآمد و هزینه های ثابت خود برنامه ریزی داشته باشید و به صورت ماهانه، ریز مخارج خود را یادداشت کنید، باعث می شود تا متوجه شوید هر ماه بابت چه چیزهایی پول خرج کرده اید. این مساله همچنین کمک می کند تا به مرور زمان متوجه خرج های اضافه بشوید و از آنها پرهیز کنید.با حساب و کتاب کردن و نوشتن همه مخارج این آگاهی را پیدا می کنید که نباید بیشتر از درآمد خود خرج کنید. با این عذاب وجدان ها به مرور می آموزید که باید با حواسِ جمع پول خرج کرد.

جریمه قسط ممنوع!
با مدیریت پول های خود سعی کنید همه هزینه ها را در وقت و زمان تعیین شده پرداخت کنید تا به پرداخت دیرکرد یا جریمه مجبور نشوید. نرم افزاری روی گوشی تلفن همراه یا کامپیوتر خود نصب کنید که تاریخ پرداخت قسط یا کرایه را به شما یادآوری کند تا اگر به هر دلیلی آن را فراموش کرده بودید، مجبور به پرداخت دیرکرد نشوید.

پس انداز برای مواقع بحرانی
کاملا واجب و ضروری است که هر ماه مبلغی هرچند ناچیز را برای روز به اصطلاح مبادا پس انداز کنید. هیچ فردی از آینده خبر ندارد. اینکه از زمان حال خود لذت ببریم کاملا درست است اما همه زندگی به لحظه های کنونی محدود نمی شود و باید برای آینده نامعلوم خود پول پس انداز کرد. اگر بتوانید 10 یا 15 درصد از درآمد ماهانه خود را کنار بگذارید که بسیار عالی است. اما اگر نمی توانید، دست‌کم 2.5 تا 5 درصد از درآمد ماهانه خود را پس انداز کنید. با این کار در انتهای سال مبلغ قابل توجهی در اختیار خواهید داشت.
منبع:تبیان

برای دور شدن از استرس در محل کار از دیگران کمک بگیرید

ما اغلب آن‌قدر خودمان را درگیر کار و اضطراب‌های آن کرده‌ایم که احساس می‌کنیم برای هیچ‌چیزی از جمله تفریح و لذت بردن از زندگی وقت نداریم. نه‌تنها از زندگی شخصی و تفریح لذت کافی نمی‌بریم بلکه در کارمان هم به اندازه کافی موفق نیستیم، چون فکر می‌کنیم تنها راه موفقیت بیشتر کار کردن و بی‌توجهی به خودمان است!

امروز آخرین شماره مجله Successرا می‌خواندم و با مقاله‌ای بسیار جذاب مواجه شدم. وقتی خواندم دیدم بسیار کاربردی و واقع‌بینانه است. بلافاصله تصمیم گرفتم آن را ترجمه کنم و در اختیار دوستان همیشگی موفقیت قرار بدهم. البته تغییرات بسیار کوچکی در متن ایجاد کردم تا روان‌تر و قابل‌فهم‌تر شود. کدام‌یک از شما می‌توانید ادعا کنید در محل کار هیچ نگرانی و اضطرابی ندارید؟ پس ارزش دارد چند دقیقه وقت بگذارید و این مقاله را بخوانید!

حتی اگر کارمان را دوست داشته باشیم باز کار می‌تواند اضطراب‌آور و سنگین باشد. مشکلات شخصی و چالش‌های کاری می‌تواند بسیار بزرگ‌تر از آنچه هست به نظر برسد.

شاید وانمود کنیم زندگی شخصی و کاری ما کاملا جدا هستند، ولی در دنیای واقعی این‌طور نیست. ما یک شخص هستیم و بنابراین موارد کاری و شخصی با هم تداخل دارند.

سال قبل یک مشتری داشتم که او را ایوان می‌نامیم. برنامه‌اش بسیار پر بود و برای تهیه دو گزارش چالش بزرگی داشت و رئیس‌هایش توقع بسیار زیادی از او داشتند. او حتی استعداد لازم را برای این کار نداشت، ولی باید راهی پیدا می‌کرد.

در این شرایط پدر ایوان بسیار بیمار بود، همچنین باید مشکلات سلامتی خواهرش را پیگیری می‌کرد. او فرزندان نوجوانانی داشت و علاوه بر آن مجبور بود زیاد سفر کند. حل این مشکلات چیزی شبیه شعبده‌بازی به نظر می‌رسید. مشکلات شخصی او، نه‌تنها گوشه ذهنش بود بلکه هر روز زمان زیادی می‌گرفت و مشکلات کاری را بزرگ‌تر جلوه می‌داد.

در خانه و محل کار مردم همیشه دنبال توانمندترین شخص هستند تا کارها را انجام دهد. برای انجام کارهای بیشتر به پرمشغله‌ترین و پرمسئولیت‌ترین افراد مراجعه می‌شود زیرا می‌توان بر آن‌ها حساب کرد. مشکل ایوان دقیقا همین بود.

وقتی در محل کار تحت فشار هستید و همچنین اضطراب‌های شخصی دارید این استراتژی‌ها در مدیریت شرایط کمک می‌کند:

برای کاهش اضطراب،کارهای لازم برای امروز و این هفته را مشخص کنید

۱. کارهای لازم برای امروز و این هفته را مشخص کنید
فکر کردن درباره کارهایی که باید در ماه‌های آینده انجام شود بسیار طاقت‌فرسا است. این کار را انجام ندهید. تفکر درباره تمام موارد، این حس را ایجاد می‌کند که کارها بیش از آن چیزی است که بتوانیم انجام دهیم. به جای آن کوتاه‌مدت فکر کنید. درباره امروز و همین هفته فکر کنید. مهلت انجام کارها را بنویسید و فعلا زمانی برای کارهای آینده در نظر نگیرید. آن‌ها را فراموش کنید.

من و ایوان صحبت کردیم تا ببینیم در کوتاه‌مدت چه کارهایی باید انجام شود. با اینکه او کارهای بزرگ و مشکلاتی مربوط به آینده داشت، تفکر کوتاه‌مدت کمک کرد بتواند بار کارها را تحمل کند.

۲. بهترین روش استفاده از «همین الان» را بیابید
مادر همسرم برای کسانی که از بیماران آلزایمری نگهداری می‌کنند کارگاه آموزشی برگزار می‌کند و بر این سوال مهم تمرکز می‌کند: «امروز باید چه کارهایی انجام دهید؟» این سوال نه‌ تنها برای مراقبان بیماران بلکه برای ما که پرمشغله هستیم مفید است. همین الان بهترین روش استفاده از زمان کدام است؟ همه ما شاید احساس کنیم تحت فشار هستیم و کارهایمان تمام نشدنی هستند. پرسیدن سوال «همین الان بهترین روش استفاده از زمان کدام است؟» باعث شفافیت و تمرکز می‌شود.

۳. لازم نیست قهرمان باشید، از دیگران کمک بگیرید!
اگر از آن دسته از افراد هستید که در خانه و محل کار همه سراغشان می‌آیند، بیش از حد متکی‌به‌خود نباشید. توقف کنید و بپرسید: «اکنون چه کاری انجام می‌دهم که شخص دیگری می‌تواند آن را انجام دهد یا حداقل در انجامش به من کمک کند؟» و سپس بخش سخت کار را انجام دهید: از دیگران کمک بخواهید و اجازه دهید کار را انجام دهند. با قهرمان‌بازی نمی‌توان مسئولیت‌ها را کم کرد.

۴. موارد قابل‌کنترل و غیر قابل‌کنترل را تشخیص دهید
ما انرژی زیادی را صرف بخش‌هایی از زندگی می‌کنیم که نمی‌توانیم تغییر دهیم. فهرستی از موارد قابل‌کنترل و تحت تاثیر خود تهیه کنید. تصمیم بگیرید بر این موارد وقت بگذارید و بقیه موارد را کنار بگذارید. فقط بر مواردی تمرکز کنید که می‌توانید بر آن‌ها اثر بگذارید.

با انتخاب‌هایی که به سلامتی مربوط است اضطراب در محیط کار را کمتر کنید

۵. به خودتان اهمیت بدهید
با انتخاب‌هایی که به سلامتی مربوط است اضطراب را کمتر کنید. این انتخاب‌ها به شخص بستگی دارد و می‌تواند از رفتن به باشگاه ورزشی یا پیاده‌روی تا تغییر فرهنگ شرکت یا برنامه روزانه باشد.

یکی از مشتریانم گفت برای رسیدن به تمام کارها کم‌کم شب‌ها و روزهای تعطیل هم کار می‌کرد و این کار فقط اضطراب و حس تحت‌فشار بودن را بیشتر می‌کرد. وقتی دریافت هرچقدر هم کار کند فهرست کارهایش تمام‌شدنی نیستند، راه‌هایی پیدا کردیم تا زندگی‌اش به حالت معمول برگردد. او واگذاری کارها را بیشتر کرد، با رئیسش درباره اولویت‌ها مذاکره کرد و برنامه‌اش را عوض کرد. او تصمیم گرفت فقط یک روز در هفته بیشتر در محل کار بماند و یک روز دیگر در هفته زودتر سر کار حاضر شود، ولی در روزهای دیگر به هیچ وجه بیشتر کار نکند. او همچنین زمانی را برای پیاده‌روی کنار گذاشت.

۶. با یک شنونده خوب صحبت کنید
ما اغلب پاسخ مشکلاتمان را می‌دانیم، ولی باید آن‌ها را به کسی بگوییم. با کسی صحبت کنید که توانایی پرسیدن سوالات مناسب را دارد یا شاید بتواند دیدگاه جدیدی از موضوع ارائه می‌دهد. اگر لازم است به متخصص مراجعه کنید. این کار می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.

اخیرا با دوست خوبی صحبت کردم و برخی از نگرانی‌هایم را گفتم. او سوالاتی پرسید و بعد گوش داد. من حالم خیلی بهتر شد. از او برای کمکش تشکر کردم و او گفت که کاری نکرده و فقط سوالات مناسبی پرسیده است.

۷. از خود بپرسید آیا در ۳ روز، ۳ ماه یا ۳ سال آینده مشکلی پیش خواهد آمد؟
این سوال را می‌توان با جملات مختلف دیگر نیز پرسید. نکته مهم آن است که وقتی نگران هستید، توقف کنید و بررسی کنید موضوع چقدر اهمیت دارد.

آیا در ۳ روز آینده مشکلی پیش خواهد آمد؟ اگر پاسخ منفی است ارزش اختصاص وقت را ندارد. یک تحلیل کوتاه انجام دهید و آن را کنار بگذارید.

آیا در ۳ ماه آینده مشکلی پیش خواهد آمد؟ اگر پاسخ مثبت است این موضوع مهم است و اثر درازمدت دارد و احتمالا ارزش اختصاص وقت را دارد.

آیا در ۳ سال آینده مشکلی پیش خواهد آمد؟ اگر پاسخ مثبت است موضوع بسیار مهم است و باید توجه ویژه‌ای به آن شود. این موضوعات اغلب موارد بزرگی مثل ارتباطات و دوستی‌ها، خوشبختی و کار هستند. برای این موارد وقت بگذارید چون به ندرت در فهرست کارهایتان قرار می‌گیرند.

اگر کارتان طاقت‌فرسا به نظر می‌رسد، نگاهی خوش‌بینانه به آن بیندازید. آیا نگرانی شما گذرا است؟ چه کاری برای خودتان می‌توانید انجام دهید؟ با خودتان مهربان‌تر باشید، روش مدیریت زمانتان را عوض کنید و حتی در صورت لزوم کارتان را عوض کنید.

از امروز بهترین وکیل خودتان باشید. چه کسی بهتر از شما می‌تواند این کار را انجام دهد؟

منبع:مدیر سبز

کار زیاد خود یکی از علائم افسردگی به خصوص در مردان است

همه افراد اعم از درونگرا و برونگرا با هر پس زمینه نژادی و خانوادگی، ممکن است به افسردگی دچار شوند. این بیماری در زنان دو برابر مردان شایع است.

افسردگی؛ حقایق و شایعات

شایعه: با سخت کوشی میتوان بر افسردگی غلبه کرد
افسردگی تقریبا در یک ششم افراد، زمانی در طول زندگی اتفاق می افتد بنابراین درمانهای خانگی و شایعات و حقایق درباره آن بین مردم رایج است. یکی از این باورها این است که خود را در کار غرق کنید تا احساس بهتری پیدا کنید. در موارد خفیف احساس غمگینی، این ممکن است واقعا موثر باشد اما افسردگی موضوع دیگری است. کار زیاد خود یکی از علائم افسردگی به خصوص در مردان است.

شایعه: افسردگی یک بیماری واقعی نیست
افسردگی یک وضعیت پزشکی جدی است و یکی از مهمترین علتهای ناتوانی در بزرگسالان به شمار می آید اما ممکن است با احساس غم معمولی به اشتباه گرفته شود. شواهد بیولوژیکی افسردگی را میتوان در اسکن مغزی مشاهده کرد که میزان غیر طبیعی فعالیت را نشان میدهد. مواد شیمیایی مهمی در مغز که سیگنالها را بین عصبها منتقل میکنند، در افراد افسرده از تعادل خارج میشوند.

حقیقت: افسردگی در مردان به سادگی مشخص نمیشود
پزشک یا نزدیکان یک مرد افسرده، ممکن است متوجه افسردگی او نشوند. علت آن این است که مردان کمتر از زنان درباره احساساتشان صحبت میکنند و برخی از مردان افسرده غم یا ناراحتی خود را نشان نمیدهند. به جای آن ممکن است عصبانی، تحریک پذیر یا بی قرار دیده شوند. حتی ممکن است حمله کلامی نسبت به دیگران داشته باشند. برخی از مردها سعی میکنند از طریق رفتار یا مصرف بی ملاحظه مواد بر افسردگی خود غلبه کنند.

شایعه: افسردگی فقط ترحم به خود است
سرسختی و قدرت روحی روانی در فرهنگ ما مورد ستایش است و هر کسی که شکوه ای داشته باشد، فورا بر او برچسب منفی زده میشود. اما افرادی که افسردگی بالینی دارند، تنبل نیستند و برای خود احساس تاسف نمیکنند. همچنین نمیتوانند افسردگی را از خود دور کنند. افسردگی یک بیماری پزشکی است و مربوط به تغییراتی است که در مغز روی میدهد و همانند بیماریهای دیگر معمولا با درمان مناسب بهبود می یابد.

حقیقت: هر کسی ممکن است افسرده شود
همه افراد اعم از درونگرا و برونگرا با هر پس زمینه نژادی و خانوادگی، ممکن است به افسردگی دچار شوند. این بیماری در زنان دو برابر مردان شایع است اما ممکن است علت آن، این باشد که زنان بیشتر به دنبال درمان و ابراز بیماری هستند. اغلب در اواخر جوانی یا اوایل دهه بیست زندگی علائم شروع میشوند اما در هر سنی ممکن است دوره های آن اتفاق بیفتند. تجربه های سخت فردی نیز میتواند افسردگی ایجاد کند به چیزی فراتر از غم تبدیل شود.

حقیقت: تغییرات آرام آرام پیش میروند
افسردگی به تدریج فرد را گرفتار میکند و این ویژگی باعث میشود شناسایی آن دشوارتر از بیماریهای ناگهانی باشد. یک روز بد در ابتدا، کم کم تبدیل به روزهای یکنواخت و خسته کننده میشود و غیبت از کار، مدرسه یا موقعیتهای اجتماعی آغاز میگردد. یک نوع افسردگی به نام افسرده خویی یا دیستیمیا ممکن است سالها به صورت بیماری مزمن و کم شدت باقی بماند، کسالتی که قاتلِ خاموش شغل و روابط شما میشود. از طرفی افسردگی ممکن است وضعیت شدید و ناتوان کننده ای باشد. بسیاری افراد با درمان ظرف 4 تا 6 هفته احساس بهبودی قابل توجهی خواهند داشت.

شایعه: درمان افسردگی به معنی مصرف مادام العمر دارو است
با وجود شایعات در مورد پروزاک، داروها تنها یکی از ابزارهای مورد استفاده برای بهبود خلق افسردگی هستند و کمک گرفتن برای درمان افسردگی به معنی مصرف دارو نیست. در واقع مطالعات نشان میدهند گفتگو درمانی و نیز مصرف دارو برای افسردگی های خفیف تا متوسط، موثر است. حتی اگر از داروهای ضد افسردگی استفاده کنید، احتمالا لازم نیست تمام طول عمر خود مجبور به استفاده از آن باشید. پزشک به شما کمک میکند زمان مناسب توقف دارو را مشخص کنید.

شایعه: افراد افسرده زیاد گریه میکنند
همیشه اینطور نیست. برخی افراد هنگام افسردگی گریه نمیکنند یا حتی خیلی غمگین نیستند بلکه از نظر هیجانی تهی هستند و احساس پوچی و بی مصرف بودن میکنند. افسردگی حتی اگر بدون علائم محسوسی باشد، اگر درمان نشود فرد نمیتواند از زندگی لذت کافی ببرد و افسردگی او بر خانواده اش تاثیر میگذارد.

حقیقت: سابقه خانوادگی سرنوشت شما را تعیین نمیکند
اگر افسردگی در خانواده شما سابقه دارد، احتمال بیشتری دارد که شما نیز گرفتار آن شوید اما احتمال این که چنین نباشد نیز وجود دارد. افرادی که سابقه خانوادگی افسردگی دارند میتوانند مراقب علائم اولیه افسردگی بوده و فورا اقدامی انجام دهند، خواه در جهت کاهش استرس، خواه ورزش بیشتر، مشاوره یا درمان حرفه ای.

افسردگی به تدریج فرد را گرفتار میکند

شایعه: افسردگی بخشی از فرایند پیری است
بیشتر افراد، چالش پیری را بدون تجربه افسردگی مدیریت میکنند اما وقتی افسردگی اتفاق بیفتد، ممکن است از آن چشم پوشی شود. افراد مسن تر ممکن است ناراحتی یا علائم مبهم خود را پنهان کنند: غذا دیگر لذت بخش نیست، دردها شدیدتر شده اند، الگوی خواب تغییر یافته و .... مشکلات پزشکی نیز میتوانند در سالمندان افسردگی ایجاد کنند و افسردگی بهبودی از جراحی یا حمله قلبی را کند میکند.

حقیقت: علائم افسردگی میتواند شبیه به زوال عقل شود
در سالمندان، افسردگی میتواند ریشه مشکلات حافظه، گیجی و در برخی موارد هذیان باشد. پرستاران و پزشکان ممکن است این مشکلات را با علائم زوال عقل یا کاهش حافظه مربوط به سن اشتباه بگیرند. دریافت درمان در اکثر افراد سالمند مبتلا به افسردگی، این مشکل را برطرف میکند. روان درمانی به ویژه برای افرادی که نمیتوانند یا نمیخواهند دارو مصرف کنند، مفید است.

شایعه: گفتگو وضعیت را بدتر میکند
زمانی به افراد توصیه میشد با صحبت کردن درباره مشکلاتشان، وضعیت را بدتر نکنند. امروزه شواهد نشان میدهد که مباحثات هدایت شده توسط یک متخصص میتواند وضعیت را بسیار بهتر کند. انواع مختلف روان درمانی با شناسایی الگوی فکری منفی، احساسات ناخود آگاه یا مشکلاتی در روابط، به درمان افسردگی کمک میکند. اولین قدم صحبت با متخصص سلامت روان است.

حقیقت: تفکر مثبت میتواند مفید باشد
توصیه قدیمی تاکید بر مثبت اندیشی، امروزه تبدیل به یک راهکار برای مقابله افسردگی شده است. به این شیوه درمان رفتاری شناختی (سی بی تی) گفته میشود. افراد در این شیوه درمانی راهکارهای جدیدی برای تفکر و رفتار مثبت یاد میگیرند. رفتار و گفتگوی درونی منفی شناسایی شده و باا افکار مثبت تر جایگزین میشود. این روش به تنهایی یا در ترکیب با دارو در بسیاری از افراد درمان موثری است.

شایعه: نوجوانان در کل شاد نیستند
اگر چه بسیاری از نوجوانان دمدمی، جدلی و تحریک پذیر هستند اما تحریک پذیری و ناراحتی و غم طولانی مدت برای آنها طبیعی نیست. وقتی شاد نبودن بیش از دو هفته طول بکشد، ممکن است علامت افسردگی باشد که تقریبا در یک نفر از هر یازده نوجوان اتفاق می افتد. علائم دیگری که نشان میدهند نوجوان نیاز به کمک دارد عبارتند از: دائما تحریک پذیر یا نارحت هستند حتی وقتی با دوستانشان همراه هستند، از فعالیتهای مورد علاقه شان لذت نمیبرند یا افت تحصیلی ناگهانی دارند.

حقیقت: ورزش داروی افسردگی
مطالعات بسیار خوبی نشان میدهند که ورزش با شدت متوسط و به صورت منظم، میتواند علائم افسردگی را کاهش داده و نیز به اندازه دارو در برخی افراد مبتلا به افسردگی خفیف تا متوسط مفید واقع شود. ورزش گروهی یا همراه با دوستان خوب، حمایت اجتماعی را نیز به همراه می آورد که به نوبه خود خلق را بهبود میبخشد.

شایعه: درمان افسردگی دشوار است
واقعیت این است که اکثر افرادی که اقدامی برای بهبود افسردگی شان انجام میدهند، بهبود می یابند. در مطالعه بزرگی که توسط موسسه سلامت روان ملی امریکا انجام شد، 70% از افراد از طریق دارو علائمشان بر طرف شد، اگر چه ممکن است همیشه با اولین مصرف دارو این اتفاق نیفتد. مطالعات نشان میدهند بهترین درمان ترکیب دارو و گفتگو درمانی است.

حقیقت: هر غمی افسردگی نیست
برخی وقایع زندگی موجب ناامیدی یا غمگینی میشوند اما این حالات لزوما افسردگی نیست. سوگ پس از مرگ، جدایی، از دست دادن شغل یا شناسایی یک بیماری جدی، طبیعی است. یک نشانه نیاز به درمان این است که غمگینی اکثر مواقع روز و در اکثر روزها وجود دارد. وقتی فرد به طور مناسب و صحیح در حال گذراندن شرایط دشواری باشد، معمولا گاهی حواسش از ناراحتی پرت میشود یا خوشحالی را تجربه میکند.

حقیقت: امید به روزهای بهتر واقعی است
ممکن است افراد در اعماق افسردگی تصور کنند هیچ امیدی برای بهتر شدن زندگی وجود ندارد. این ناامیدی بخشی از این بیماری است نه واقعیت. با درمان، به تدریج نگرش مثبت جایگزین افکار منفی میشوند، خواب و اشتها بهبود می یابد و خلق بهتر میشود. افرادی که برای گفتگو درمانی به متخصص مراجعه میکنند، به مهارتهای غلبه بر استرس در زندگی که میتوانند ناامیدی به همراه داشته باشند، مجهز میشوند.
منبع:سیمرغ

در دنیای مجازی مثل یک آدم باشخصیت در دنیای واقعی باشید

روزها و هفته های اول همه چیز تازه و جدید است، با یک لبخند پهن 24 ساعت زل می زنید به ایکن بنفش وایبر و گوش می سپارید به دینگ دینگ صدای واتس آپ و آن قدر اینستاگرام عکس می بینید تا حجم اینترنت خانه را یک رزوه سر می کشید. اما کم کم همه چیز برایتان عادی می شود و ورودتان به تک تک گروه های موبایلی دور و نزدیک شروع می شود.

اما اینکه در دنیای مجازی چه رفتاری داشته باشید که مثل یک آدم باشخصیت در دنیای واقعی باشید و مدام روی اعصاب بقیه هم گروهی اسکی نکنید، کاملا به درک و رفتار خودتان بر می گردد. اما چون کلا رسالت ما تلاش برای بالابردن سطح شعور جامعه است، می خواهیم به شما کمک کنیم. تلاش کرده ایم بگوییم چه بکنید و چه نکنید که در گروه های مجازی مردم از دست شما گریبان چاک ندهند و خودشان را گاز نگیرند!

1- پسرخاله طور نباشد
خودمانی نشوید. یکی از خصوصیات شبکه های مجازی این است که چون در این گروه ها بنا بر نوشتن است و نه ارتباط چهره به چهره، آدم کمتر خجالت می کشد و گاهی خط قرمزهای خودش را هم رد می کند و یک نگاه می اندازه می بیند با رئیسش، با معلم یا استاد دانشگاهش یا با غریبه ای که هرگز او را ندیده چه پسرخاله طور صحبت کرده! پس جوگیر نشوید و به خودتان یادآور شوید این آدم، همان آدم دنیای واقعی است و چیزی عوض نشده و لطفا ادامه بدهید. من هم همان آدم هستم و نباید خط قرمزهایم را رد کنم.

2- دلقک بازی در نیاورید
هرکسی که آنلاین است، الزاما به صفحه شما چشم ندوخته که برایش پیغامی، جوکی، عکسی بفرستید، او هم برنامه های خودش را دارد. پس شما وظیفه شاد کردن و سرگرم کردن همه آنلاین های لیست تان را ندارید.

3- سنگین و رنگین باشید
سر صحبت را با تمام لیست تان باز نکنید. باور کنید که این هیجان اولیه ویژه شماست و بقیه مشغول کار و زندگی شان هستند و ممکن است وسط یک جلسه باشند یا اصلا توی تخت شان باشند، ولی حوصله حرف زدن با شما را نداشته باشند. این طور هم شما غمگین می شوید، هم آنها معذب.

4- به زبان آدمیزاد حرف بزنید
یکی از جذابیت های شبکه های مجازی موبایلی، آیکن ها و استیکرها هستند. حتما خودتان می دانید که هرکدام معنا و مفهوم خاصی دارند، مراقب باشید برای چه کسی چه آیکنی می فرستید! زیاد از استیکرها استفاده نکنید. فکر اعصاب آن بخت برگشته آن طرف موبایل هم باشید که باید پیغام شما را باز کند و با 40 تا استیکر مواجه شود. ضمن اینکه حرف زدن به زبان استیکرها کم کم قدرت بیان احساسات کلامی و زبانی را از شما می گیرد.

5- قطع کننده زنجیر باشید
همین که وارد یک یا چند گروه اجتماعی موبایلی می شوید، در معرض سیل گسترده ای از انواع اطلاعات قرار می گیرد. آخرین اخبار سیاسی و فرهنگی، به روزترین اشعار معاصر، آخرین اطلاعات در مورد زندگی شخصی آقا و خانم بازیگر و فوتبالیست.

آخرین دستاوردهای علمی و...! اینجا هم لازم است قبل از به اشتراک گذاشتن جدیدترین دانسته هایتان، سه بار نفس عمیق بکشید، تا پنج بشمارید و بعد به خودتان بگویید: «از کجا معلوم که راست باشه؟» بله! حجم عظیمی از محتوایی که روزانه دست به دست بین کاربران می چرخد، ساختگی است و حقیقت ندارد. پس شما سعی کنید عضوی از این اکوسیستم شایعه سازی نباشید. صرف هیجان انگیزبودن یک مطلب، عکس یا خبر، دلیل بر صحت آن نیست.

6- مچ گیر خوبی باشید
اگر خیلی دلتان می خواهد ناقل اخبار و طوطی شکرشکن باشید، قبل از به اشتراک گذاشتن علم و اخباری که به تازگی به دستتان رسیده، کمی جست و جو کنید و منبع اصلی خبر را پیدا کنید. ببینید صحت دارد یا نه. از چند نفر آدم مرود اطمینان که از موضوع خبر دارند، ماجرا را بپرسید و بعد کل لیستتان را به فیض برسانید.

7- یقه خودتان را بگیرید
با هیجان اولیه و آدم منطقی درونتان وارد گفت و گو شوید و به مهره های گردن و حجم اینترنتتان رحم کنید. فرصت برای خواندن جوک های بی مزه و شرکت در بحث های اغلب خالی از محتوای گروه های متفاوت زیاد است. خیلی مراقب آدم های واقعی زندگی واقعی خودتان باشید ضمن اینکه اکیدا توصیه می کنیم هرازچندگاهی جا به جا بشوید که خدایی نکرده زخم بستر نگیرید!

8- در خروج از گروه همیشه باز است
اگر به طور اتفاقی به گروهی دعوت شده اید که هیچ اطلاع و علاقه ای درباره مبحث موردنظر آن گروه ندارید و نه شما می توانید خیری به آنها برسانید و نه آنها به شما، بهتر است که هرچه زودتر گروه را ترک کنید. راه انداختن بحث های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و قاتی شدن و نظر دادن در همه مباحث، نیازمند مطالعه و آگاهی است که بعید است هیچ کدام ما آن قدر مطالعه داشته باشیم که از همه چیز سر در بیاوریم.

9- بساط دورهمی پهن نکنید.
اینکه شما این امکان را دارید که دیگران را به گروهی اضافه کنید، دلیل نمی شود که همه افراد را به همه گروه ها دعوت کنید. کمی دقت کنید و فکر داشته باشید و ببینید چه کسی برای چه گروهی مناسب تر است. با مدیر گروه صحبت کنید و مطمئن شوید که می توانید شخص دیگری را به گروه اضافه کنید و بقیه اعضا از این کار شما معذب و دلگیر نمی شوند. افراد را براساس علاقه مندی ها، سلیقه شخصی و تخصص شان به گروه ها دعوت کنید.

10- کپی نکنی نمی گن لالی
باور بفرمایید که وقتی برای اولین بار به گروهی دعوت می شوید، اگر چندروزی را سکوت کنید و اوضاع را رصد کنید، هیچ اتفاقی نمی افتد و کسی از شما شکایت نمی کند. کمی نگاه کنید، بخوانید و ببینید هدف و قوانین گروه چیست! کپی کردن متن های بی ربط و جوک های تکراری وسط یک بحث علمی، شما را فعال فضای مجازی نشان نمی دهد، بلکه همه متوجه می شوند که شما تازه کارید و هنوز به بلوغ اجتماعی نرسیده اید! به اهداف و قوانین گروه احترام بگذارید.

11- کم و گزیده گویید لطفا
این ضرب المثل را سرلوحه فعالیت مجازی تان قرار دهید. ارسال روزی 60، 70 پست در شبکه های اجتماعی و به اشتراک گذاشتن مصور کل زندگی تان در اینستاگرام، نه تنها جالب نیست که ممکن است آثار سوئی هم روی زندگی شخصی خودتان داشته باشد. واقعا به همه اددلیست شما ربطی ندارد که شما از کله سحر تا بوق سگ کجاها رفته اید و چه چیزهایی خورده اید.
منبع:هفته نامه همشهری جوان

برای پیشگیری و کاهش استرس روش‌های مدیریتی را درک کرده و از آن‌ها استفاده نمایید

گاهی لازم است با استرس تان مچ اندازی کنید،خلاصه برای سلامت تان هم که شده لازم است یا شما برنده شوید و یا تسلیم او شوید. نکته مهم درباره استرس این است که یک دفعه شما را از بین نمی برد، بلکه مانند خوره ای به تدریج زندگی تان را تحت تاثیر قرار می دهد. پس تا دیر نشده است، مچ استرس تان را بگیرید تا بیش از این شما را آزار ندهد.

استرس حالت ناخوشایندی است که اگر آن را مدیریت نکنیم شما را مدیریت می‌کند و فشار شما را در دست می‌گیرد. مدیریت استرس با شناسایی منابع استرس در زندگی شروع می‌شود و این به راحتی امکان پذیر نیست. همیشه منبع استرس آشکار نیست و نادیده گرفتن استرسی که بر افکار، احساسات و رفتارتان القا می‌شود بسیار آسان است.

فقیهی روانشناس می‌گوید: استرس علل و عواملی است که روان انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث ناراحتی و مشکل می شود، معمولا باید در ابتدا موقعیتی که فرد در آن قرار دارد، شناسایی شود و مشخص شود فرد در این موقعیت در چه جایگاهی قرار دارد و از کجا احساس ناراحتی می کند و چه عاملی باعث ناراحتی او شده است، معمولا نگرش فرد اگر مثبت باشد به آسانی می‌توان آن مسئله را مورد تحلیل قرار داد و از فشار و عواملی که بر او ایجاد می‌شود، خود را مصون نگه دارد و خود را به فضایی که برای آرامش ایجاد می‌کند، هدایت کند. معمولا شناخت‌های انسان اگر غلط باشد و یا شناخت‌های نادرستی باشد یا شناختی که با شناخت‌های دیگر همراه نباشد برای او استرس ایجاد می‌کند، به عبارتی از یک طرف یکسری از آگاهی‌ها باعث استرس می‌شود. معمولا عواملی که استرس ایجاد می‌کنند، این عوامل در واقع استرس زا نیستند بلکه نوع نگاهی که فرد به آن عامل دارد، می‌تواند خطرناک و منفی باشد و آسیب به فرد بزند و روان انسان را تحت تاثیر قرار دهد.

چگونه استرس را مدیریت کنید؟
برای پیشگیری و کاهش استرس روش‌های مدیریتی را درک کرده و از آن‌ها استفاده نمایید به عنوان مثال مدیریت زمان و اعتماد به نفس دو مهارت مهم در کاهش استرس هستند، زیرا بسیاری از مشکلات ناشی از فشارهای زمانی یا روابطی هستند که از طریق اعتماد به نفس بیشتر و رفتارهای کنترل شده قابل حل هستند.

دست‌هایتان را بشویید
برای کم کردن استرس راه‌های بیشماری وجود دارد. برخی از این راه‌ها تنها در چند ثانیه بر سیستم عصبی بدن تاثیر می‌گذارند و آرامشی که به‌خاطر اضطراب از دست رفته به بدن شما برمی‌گردانند. کمک گرفتن از آب گرم یکی از این راه‌هاست. اگر اضطراب دارید، می‌توانید با یک دوش آب گرم حال خود را بهتر کنید یا در وانی که از آب گرم پر شده، چند دقیقه دراز بکشید و برای آرام کردن فکرتان تلاش کنید؛ اما در صورتی که امکان دوش گرفتن ندارید، می‌توانید تنها با شستن دست‌های‌تان با آب گرم یا چند ثانیه قرار دادن دست‌تان زیر چنین آبی، حال خود را بهتر کنید.

ادا در بیاورید
برای رها شدن از استرس، گاهی چاره‌ای جز زشت شدن ندارید. وقتی که فشار روانی به بدن شما حمله می‌کند، باید عضلات صورت، فک، گردن و سرتان را رها کنید تا آرامش‌تان را دوباره به دست بیاورید. نگران نباشید؛ کار پیچیده‌ای نیست. در خانه می‌توانید به همان شکلک درآوردن خلاصه‌اش کنید و با کمی ادا درآوردن حال خود را بهتر کنید.

کرفس بجوید
چهره احمدرضا عابد‌زاده را یادتان هست؟ در مسابقات فوتبال همیشه با جویدن آدمس استرسش را کم می‌کرد. محققان می‌گویند شیوه او واقعا در کاهش اضطراب تاثیر دارد اما بررسی‌های آنها نشان می‌دهد که راه بهتری هم برای خلاص شدن از استرس وجود دارد.

شما برای رسیدن به چنین هدفی، باید دستگاه گوارش‌تان را فریب دهید و وانمود کنید که در حال غذاخوردن هستید. اگر یکی از نزدیکان شما اضافه وزن داشته باشد، حتما دیده‌اید که وقت عصبی شدن بیشتر غذا می‌خورد یا به هله‌هوله‌خوری رو می‌آورد. چنین فردی دقیقا با کمک دستگاه گوارشی که مشغول هضم غذاست، برای آرام شدن تلاش می‌کند. در چنین شرایطی، شما می توانید با هویج، کرفس و خوراکی‌هایی از این دست دستگاه گوارش‌تان را فریب دهید.

خط‌ بکشید
وقتی در یک جلسه مهم با قلم و کاغذ حاضر شده‌اید و اضطراب دارید، تنها به نوشتن نکات مهم جلسه کفایت نکنید، روی کاغذی که جلوی‌تان گذاشته‌اید، نقاشی بکشید و خط ‌خطی کنید؟ این کار کمک می کند، استرس شما هر لحظه کمتر ‌شود.

خودتان را بغل کنید
اغلب ما وقتی اضطراب داریم، به پناه‌بردن در آغوش مادرمان یا یکی از اعضای خانواده، آرام می‌گیریم اما اگر در لحظه‌ای که اضطراب به جسم و روان شما حمله‌ور شده تنهایید، می‌توانید با در آغوش گرفتن خودتان تنشی که عذاب‌تان می‌دهد را کم کنید.

سالاد بخورید
وقتی که استرس دارید ممکن است میل‌تان به خوردن شیرینی یا سیب‌زمینی سرخ کرده چند برابر شود. مغز شمایی که با استرس درگیر هستید، بیشتر از هر زمانی دوست دارد قند یا کربوهیدرات را به خود جذب کند اما همیشه برای پاسخ دادن به این نیاز، قرار نیست سراغ هله‌هوله بروید. برای اینکه استرس به چاق‌تر شدن شما یا از دست رفتن سلامت‌تان ختم نشود، می‌توانید به سالاد خوردن رو بیاورید.

کفش‌هایتان را دربیاورید
اگر با رئیس‌تان بحث کرده‌اید و حسابی استرس دارید، پشت میزکارتان برگردید و بلافاصله کفش‌هایتان را در بیاورید. وقتی کفش پایتان است، گردش خون‌تان دچار اختلال می‌شود و استرس بدن‌تان هر لحظه بیشتر می‌شود اما اگر کفش‌ها را در بیاورید، اجازه می‌دهید پاهای‌تان نفس بکشند.

استرس و یک تصمیم غلط
پژوهشگران در یک مطالعه جدید نشان داده‌اند که چگونه استرس می‌تواند نقاطی از مغز را که با توانایی کنترل شخص بر خود و تصمیم گیری ارتباط دارد، تحت تاثیر قرار دهد. معمولا تصمیمات مهم باید در شرایط استرس‌زا اتخاذ شوند. گاهی اوقات، این شرایط می‌تواند توانایی شما را در خویشتنداری به خطر اندازد که این نیز به نوبه خود می‌تواند بر فرایند تصمیم‌گیری تان تاثیر بگذارد.

مچ استرس تان را بگیرید تا بیش از این شما را آزار ندهد

براساس این مطالعات برخی از روش‌های عملی و علمی مقابله با استرس عبارتند از :
• کشیدن نفس عمیق و نوشیدن یک لیوان آب در مواقع بروز مشکل
• صحبت کردن
• نوشیدن هشت لیوان آب در روز
• تهیه فهرستی از موفقیت‌های کسب‌شده و مرور روزانه آنها
• دیدن برنامه‌های طنز و خواندن پیامک‌های خنده دار
• قدم ز‌دن در طبیعت
• برقراری ارتباط با دوستان خوب و شاد
• کنارگذاشتن نگرانی از آینده
• بیان صریح خواسته‌ها به همسر و مدیر
• برنامه‌ریزی دقیق
• دوش گرفتن و استفاده از عطر
• تمیز‌نگه داشتن محیط کار و زندگی
• هنر نه گفتن در صورت لزوم
• پوشیدن لباس‌های راحت و شاد
• مشورت
• گریه کردن در مواقع ترس و ناراحتی
• افزایش اعتماد به نفس
• دادن فرصت اشتباه‌ کردن به دیگران
• انجام حرکات ورزشی منظم
• اولویت‌بندی تمام امور در زندگی
• متعهد بودن در کار و روابط
• بی‌توجهی به شایعات بی‌اساس
• تکرار مداوم این عبارت : هیچ انسانی کامل نیست.
منبع:تبیان

مصرف بیش از شش ماه داروی ضدافسردگی در زنان سلامتی استخوانها را به خطر می اندازد

با وجود اینکه خانم ها باید همیشه مراقب استخوان هاشان باشند ولی اگر شما یک زن میانسال هستید، تقویت روحیه شما می‌تواند استخوان‌های شما را تهدید کند.

در مطالعه مشاهده‌ای اخیر، محققان دریافتند که زنان با سن ۴۰ تا ۶۴ سال که داروی ضد افسردگی مصرف می‌کردند، به‌طور خاص، بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، برای خنک کردن گرگرفتگی و تعریق شبانه ناشی از یائسگی تا ۷۶٪ بیشتر احتمال شکستگی استخوان دارند.

محقق و سرپرست پروژه دکتر یی‌هان شو، در بخش اپیدمیولوژی در دانشگاه هاروارد، دانشکده‌ی چان بهداشت عمومی می‌گوید: خطر شکستگی پس از ۶ ماه مصرف داروهای ضدافسردگی می‌تواند مشاهده شود و در طی ۵ سال بعد این خطر به‌شکل ثابتی بالا باقی بماند. خطر بعد از دو سال ۷۳% و بعد از پنج سال ۶۷% می‌شود.

برای این مطالعه که در مجله پیشگیری از آسیب دیدگی منتشر شده است، شو و تیمش به اطلاعات سلامتی پایگاه Phar Metrics Claims با تمرکز روی ۱۳۷۰۰۰ زن بدون مشکلات بهداشت روانی که بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۰ مصرف SSRIs را شروع کرده بودند نگاه کردند. SSRI شامل سیتالوپرام، ای‌سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین فلووکسامین و سرترالین که تحت عنوان سلکسا، پاکسیل، پروزاک و سرترالین شناخته شده‌ترند، می‌شود. آنها پس از آن استحکام استخوان این گروه را در طول یک دوره ۵ ساله با یک گروه کنترل شده ۲۳۶۰۰۰ زن هم سن و سال که داروی سوء هاضمه مصرف می‌کردند، مقایسه کردند. شو می‌گوید، خطر شکستگی میان آن‌هایی که SSRI ها را مصرف کردند حدود ۷/۱ بار بیشتر از کسانی بود که با داروهای سوهاضمه درمان شدند.

به‌خوبی نشان داده شده است که خطر شکستگی میان مصرف‌کنندگان SSRI با ناهنجاری‌های روانی مانند، افسردگی بیشتر است، به‌همین دلیل است که شو و تیمش از روی قصد زنانی که SSRI ها را به دلایل غیر روانپزشکی مصرف کردند، بررسی نمودند، در این مورد، برای کنترل علائم وازومتر یائسگی. هدف این بود که آیا مصرف SSRI ها در موارد غیر روانپزشکی استخوان‌ها را ضعیف می‌کند یا خیر؟

شو توضیح داد که، در حالی که ما زنان میانسال درمعرض علائم یائسگی را به عنوان جامعه انتخاب کردیم، اما این تاثیر تنها به افراد با علائم یائسگی محدود نمی‌شود. او اضافه کرد که، باید خطر مشابه‌ای برای زنان در این محدوده‌ی سنی که به هر دلیلی SSRI مصرف می‌کنند اعمال کرد. مطالعه ما اولین مطالعه برای آشکار ساختن خطر بالای مشابه در جامعه‌ی غیر روانپزشکانه است.

به‌طور کامل مشخص نیست چرا SSRI به استخوان‌ها آسیب می‌رساند، اما براساس تحقیقات پیشین، شو باور دارد که آن‌ها فرآیند استخوان سازی را منقطع می‌کنند. او توضیح می‌‌دهد که: استخوان‌ها به طور ثابت و دائم تحلیل رفته [شکستن] و بازسازی می‌شوند و تغییر در رفتار سروتونین به نظر می‌رسد که منجر به شکستن بیشتر و بازسازی کمتر ‌شود، آنچه که استخوان‌ها را ضعیف‌تر و بیشتر در معرض شکستگی قرار می‌دهد.

اکنون که سازمان غذا و داروی امریکا این دارو را تائید کرده، انتظار می‌رود زنان بیشتری شروع به مصرف SSRI ها برای علائم یائسگی کنند. داروهای ضد افسردگی در حال حاضر سومین نوع رایج داروهای تجویز شده در ایالات متحده، به لطف رشد استفاده برای شرایط غیر روانی مانند علائم یائسگی، سندرم روده تحریک پذیر، و انزال زودرس هستند.

شو و تیمش مطمئن نیستند که این ایده‌ عالی باشد. در مطالعه خودشان، آن‌ها اقدامات پیشگیرانه مانند کاهش دوز SSRI ها (تا سطوحی کمتر از میزانی که به زنان با ناهنجاری‌های روانی تجویز می‌شود)، و مصرف دارو برای زمان کمتر، تنها ۶ ماه یا هرگز را توصیه می‌کنند.

شو می‌گوید: از دیدگاه خطر شکستگی، ممکن است احساس شود که دارو به هیچ وجه نباید مصرف شود. با این وجود، در تمام درمان‌ها باید معایب در برابر منافع سنجیده شوند. او اضافه کرد، علائم وازومتور در طول یائسگی، گرگرفتگی و عرق شبانه که به زنان با کاهش هورمون‌های تولید مثلی آنها سرایت می‌کند، می‌تواند واقعا آزاردهنده باشد و به‌طور قابل توجهی کیفیت زندگی را کاهش دهد. هر فردی گزینه‌ی خوبی برای هورمون درمانی نیست، چیزی‌که درمان موثرتر یائسگی است. شو می‌گوید: براساس دانش ما، دو نوع درمان وجود دارد که موثرترین درمان در علائم وازومتور است. در کوتاه‌مدت، ما هنوز باید در این زمینه جایگزین دیگری برای SSRI ها پیدا کنیم.

خوشبختانه، نرخ شکستگی کلی در این گروه سنی متمایل به کاهش است. اما اگر درمورد ازدست دادن استخوان نگرانید، به‌ویژه اگر سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارید، مطمئن شوید که به هر پزشکی که مصرف داروهای ضدافسردگی، به ویژه SSRI ها را به شما پیشنهاد می‌کند این موارد را تذکر می‌دهید. ضمنا، از استخوان‌هایتان با ورزش‌ تحمل‌کننده‌ی وزن و مقادیر کافی از ویتامین D و کلسیم محافظت کنید.

تقريبا نيمي از دردهاي فيزيكي بزرگسالان از استرس نشات گرفته است.

همه انسان‌ها در طول زندگي خود استرس را تجربه مي‌كنند. در زندگي موقعيت‌هايي پيش مي‌آيد كه نمي‌توان از آن اجتناب كرد، تنها كاري كه مي‌توانيم انجام دهيم اين است...

كه با اين موقعيت‌هاي استرس‌زا روبه‌رو شويم و ياد بگيريم كه چه عكس‌العملي از خود نشان دهيم. بهترين تعريف براي فشارهاي رواني اين است: استرس، هيجانات منفي و احساسي هستند كه فرد در مقابل يك رويداد، رفتار، مكان و يا شخصي ديگر از خود نشان مي‌دهد. اگر چه هميشه پيدا كردن راه‌هاي موثر براي كنترل استرس‌هاي روزانه آسان نيست، ولي اين مهم است كه در جست‌وجوي راه‌هاي سالم براي كنترل استرس باشيم و هر گاه نتوانيم اين كار را انجام دهيم اغلب احساس ناتواني و ضعف مي‌كنيم و دچار عصبانيت، افسردگي و حتي بيماري‌هاي جسمي مي‌شويم.

ويتامين‌هايي از گروه B مي‌توانند در اين زمينه كمك خوبي باشند. اين دسته از ويتامين‌ها به ترشح آدرنالين كمك مي‌كنند و باعث آرامش سيستم اعصاب و تسكين استرس مي‌شوند.

در زير چند نمونه از عواملي كه زندگي ما را تحت فشار قرار مي‌دهند آمده است:
تمام عواملي كه منجر به مرگ مي‌شوند مثل: بيماري‌هاي قلبي، سرطان، تصادف و خودكشي استرس‌زا هستند.

تقريبا 90 درصد از بيماي‌هايي كه باعث مراجعه به پزشك مي‌شود منشا عصبي داشته و با استرس در ارتباط است.

تقريبا نيمي از دردهاي فيزيكي بزرگسالان از استرس نشات گرفته است.

تقريبا يك ميليون آمريكايي كه كار خود را از دست مي‌دهند از مشكلات شكايت دارند و تحت فشار استرس هستند. خشونت‌هايي نظير قتل و آدم‌كشي كه در محيط كار وجود دارد همه منشا استرس دارند.

بعضي موقعيت‌ها باعث افزايش استرس مي‌شوند، مثل: طلاق، مرگ فرزند يا همسر،‌ بيماري و حتي تغيير شغل. اما هر كدام از ما داراي اين توانايي هستيم كه با آگاهي در موقعيت‌هاي استرس‌زا پاسخي مناسب به آن بدهيم. البته بايد متوجه باشيم كه غيرممكن است بتوانيم همه انسان‌ها رويدادها، مكان‌ها و چيزهايي را كه در زندگي به ما فشار مي‌آورند، كنترل كنيم و هر كوششي در اين راه بيشتر باعث افزايش استرس مي‌شود. پس بهتر است با قبول موقعيت‌هايي كه قادر به كنترل آن‌ها نيستيم، سعي كنيم پاسخي عقلاني به آن‌ها بدهيم.

استرس در دو نوع: 1- حاد (زمان كوتاه ولي شديد) و 2 – مزمن (دراز مدت) وجود دارد. همه انسان‌ها هنگام مواجه شدن با يك خطر و يا موقعيتي تهديدآميز در زندگي، استرس حاد را تجربه مي‌كنند. مكانيسم بدن انسان طوري است كه هميشه دو نوع عكس‌العمل براي پاسخ به اين وضعيت نشان مي‌دهد: "بجنگ يا دوري كن" (Fight or Flight). عكس‌العمل فيزيولوژيكي بدن ما در اين موارد طوري است كه به طور خودكار ترشح هورمون‌هايي مثل آدرنالين و كورتيزول را بالا مي‌برد تا بدن آمادگي كافي براي پاسخ "بجنگ يا دوري كن" را داشته باشد. در اين هنگام فشار خون بالا مي‌رود، ضربان قلب افزايش مي‌يابد و تنفس تند مي‌شود. از آن‌جايي كه جريان خون در بدن مي‌تواند 300 تا 400 درصد افزايش يابد بنابراين پاها، مغز و ريه‌ها را براي كار اضافي كه در اين مواقع براي جنگيدن با استرس و يا فراري مطمئن از آن مواقع حاد لازم است، فراهم مي‌كند ولي ديگر سيستم‌هاي بدن مثل دستگاه گوارش در دوران استرس حاد براي مدت كوتاهي كارشان مختل مي‌شود. اين تغييرات فيزيكي براي ادامه زندگي هميشه حياتي بوده و هست و هنگامي كه ما در يك موقعيت خطرناك و يا حتي در يك حالت هيجاني مثل شركت در يك مسابقه هستيم، سيستم‌هاي داخلي بدن امكان پاسخگويي بهتري را فراهم مي‌كنند. اما سوال اين است كه آيا در دنياي مدرن امروزي و با اين همه مشكلات عجيب مثل ترافيك سنگين، فشارهاي كاري روزمره و بيماري‌هاي مختلف، باز هم اين سيستم فعال بدن ما قادر است جوابگو باشد. در اين وضعيت بايد فقط به گوشزدهاي آن و اخطارهايي كه بدن‌مان به ما مي‌دهد توجه كنيم، اين‌كه مراقب سلامتي خود باشيم و هر گونه مشكلي جسمي يا روحي را جدي گرفته تا از خطرات در درازمدت جلوگيري شود.

بعضي از ضررهاي فيزيكي استرس‌هاي مزمن
بيماري‌هاي قلبي: تغييرات ناگهاني كه در ضربان قلب صورت مي‌گيرد و باعث افزايش فشار روي كاركرد رگ‌هاي خوني قلب مي‌شود، در عضلات قلب ايجاد درد مي‌كند و حتي خطر سكته قلبي را افزايش مي‌دهد. تكرار در افزايش فشار خون مي‌تواند ديواره داخلي رگ‌ها را تخريب كرده و باعث گرفتگي آن‌ها شود.

سكته مغزي: ادامه استرس مي‌تواند باعث افزايش فشار خون شود و روي شريان‌ها و سرخرگ‌هايي كه خون را به مغز مي‌رساند اثر گذاشته و مغز را در معرض خطر سكته قرار دهد.

سيستم ايمني بدن: استرس در درازمدت سيستم ايمني بدن را ضعيف مي‌كند و باعث افزايش بيماري‌ها از سرماخوردگي گرفته تا عفونت‌هاي جدي‌تر شود.

وزن و تغييرات چربي بدن: استرس مزمن گاهي باعث كم شدن اشتها و لاغر شدن فرد مي‌شود و بر عكس گاهي باعث افزايش توده چربي به خصوص در ناحيه شكم حتي در خانم‌هاي لاغر مي‌شود. محققان اين افزايش چربي را به افزايش ترشح هورمون كورتيزول كه در دوران استرس زياد مي‌شود نسبت مي‌دهند. توزيع و پخش اين چربي‌ها در بدن يك نفر باعث افزايش خطر سكته قلبي و مغز و حتي بيماري ديابت مي‌شود.

بي‌خوابي: استرس‌هاي مزمن خواب شبانه را مختل مي‌كند. كمبود خواب باعث افزايش استرس شده و مانع از اين مي‌شود كه شخص به طور عاقلانه با مشكلات روبه‌رو شود.

ميگرن: تحقيقات نشان داده است كه هنگام پديدار شدن استرس دردهاي ميگرني در شخص افزايش مي‌يابد. البته بايد گفت كه همه استرس‌ها به طور مطلق بد نيستند زيرا مبارزه با استرس باعث قوي‌تر شدن فيزيكي و ذهني فرد مي‌شود. اثرات مثبتي كه مي‌تواند از استرس به وجود آيد شامل: افزايش انگيزه و انرژي، افزايش اعتماد به نفس احساس هيجان و ايجاد هدف و مبارزه

خنديدن يكي از موثرترين راه‌ها براي كم شدن استرس است.

راه‌هاي زير به شما كمك مي‌كند تا استرس خود را كنترل كنيد.
1- مشخص كنيد كه چه چيزي در زندگي باعث استرس شما مي‌شود، ممكن است بعضي از موقعيت‌هاي خاص يا افراد و يا رويدادهايي باشند كه شما را عصبي و مضطرب مي‌كنند.

2- يك دفتر يادداشت روزانه براي نوشتن حوادث و اتفاقات استرس‌زا داشته باشيد و روزانه احساسات خود را در آن بنويسيد.

3- حاميان خود را قوي‌تر كنيد. با افراد خانواده و دوستان خود ارتباط بيشتري برقرار كنيد. بيشتر كساني كه به گونه‌اي مي‌توانند با استرس‌هاي خود كنار بيايند از يك زندگي اجتماعي موفق برخوردار هستند و بيشتر ارتباط فاميلي دارند.

4- خود را تخليه كنيد: ياد بگيريد كه چگونه افكار و احساسات خود را بيان كنيد.

5- از اين‌كه در مقابل خواسته ديگران "نه" بگوييد نترسيد، شما بايد حدود خود را بدانيد و اگر نمي‌توانيد كاري را انجام دهيد، هرگز احساس گناه نكنيد.

6- ياد بگيريد طوري احساسات خود را بيان كنيد تا كسي ناراحت نشود. مثلا به جاي اين‌كه بگوييد: "تو مرا عصباني كردي." بگوييد "من عصباني هستم." اين كمك بزرگي براي حفظ روابط مهم در زندگي است.

7- زندگي را ساده بگيريد. كارها را اولويت‌بندي كنيد، آن‌ها را ارزيابي كنيد. كاري كه مهم‌تر است را انجام دهيد و از آن‌كه مهم نيست خلاص شويد در اين صورت كمتر احساس خستگي و بيشتر احساس آرامش مي‌كنيد و همين‌طور ساعات آزاد بيشتري پيدا مي‌كنيد تا با افراد خانواده و دوستان و يا حتي با خودتان بگذرانيد.

8- بدانيد كه خوردن دارو روش خوبي براي حل مشكل نيست اگر احساس مي‌كنيد نياز به دارو داريد حتما با يك مشاور و پزشك خوب تماس بگيريد.

9- عادات خوب زندگي خود را بيشتر كنيد. فعاليت‌هاي فيزيكي را افزايش دهيد، غذاهاي سالم بخوريد، يك فعاليت فيزيكي و ورزشي منظم و داشتن يك رژيم غذايي مناسب مي‌تواند وزن، انرژي، اعتماد به نفس و سلامتي شما را بيشتر ‌كند. آن‌وقت مي‌توانيد راحت‌تر با استرس‌هاي روزانه مقابله كنيد.

10- استرس‌هاي كاري را كم كنيد. در محيط كار با ديگران ارتباط خوبي برقرار كنيد، تا آرامش بيشتري داشته باشيد.

11- بخنديد. آيا مي‌دانيد خنديدن يكي از موثرترين راه‌ها براي كم شدن استرس است. خنديدن، اضطراب را از بين مي‌برد. سعي كنيد هر چيز را سخت نگيريد. حتي به نظر مي‌رسد كه خنده سيستم دفاعي بدن را قوي‌تر مي‌كند و در نتيجه كمتر مستعد مبتلا شدن به بيماري‌ها و و عفونت‌ها خواهيد شد.

12- سعي كنيد تمرينات ذهني – فيزيكي مرتب داشته باشيد. مثل: تمرينات تنفسي، يوگا و مديتيشن.

13- داروهايي كه بدون تجويز پزشك مصرف شوند گاهي افسردگي را بيشتر مي‌كنند.

14- كافئين و محرك‌هاي ديگر را از رژيم غذايي خود حذف كنيد.

15- خوردن اسيدهاي چرب امگا – 3 مثل روغن ماهي را افزايش دهيد.
منبع: مجله موفقیت

ممکن است که تنبلی در فرد منجر به اختلالات روانی شود

سستی و کاهلی نه تنها روح انسان را مورد آزار قرار می دهد بلکه به جسم او آسیب می رساند و فرد را بیمار می کند. شخص تنبل قادر نیست که مانند سایر افراد تجربیات و مهارت های ارزشمند را در زندگی کسب کند، برای ناتوانی های ارادی خود از دروغ و دلیل تراشی استفاده می کند، با تمسک به این ابزارها، اعتبار خود را میان مردم از دست می دهد، اجتماع نیز تمایلی به برقراری ارتباط با آن فرد ندارد و احساس تنهایی پس از مدتی گریبانگیر شخص می شود. همچنین ممکن است که تنبلی در فرد منجر به اختلالات روانی چون افسردگی، ترس ها، اختلال در خواب، اضطراب، پایین آمدن سطح ادراک و… شود. حتی تنبلی موجب اختلال جسمی نیز می شود، محققان فشار خون پایین و کم کاری تیرویید را از پیامدهای تنبلی می دانند.

به تاخیر انداختن کارها و تنبلی از ۳ ناراحتی منشا می گیرد:

الف ) احساس خود کم بینی
به طور نسبی هر کس در مواقعی احساس خود کم بینی می کند. یعنی شخصیت خود را در جایگاهی پایین تر از آنچه هست می بیند و از این نظر دچار ناراحتی می شود یااعتماد به نفس خود را از دست می دهد و احساس بی ارزشی می کند.این احساس از آن جهت در شخص ایجاد می شود که:
-1هرکسی دوست دارد کارش را هرچه بهتر و کاملتر انجام دهد.
-2اعتماد و محبت دیگران را نسبت به خود جلب کند.
-3با رفتاری مجدانه بر تصورات باطل خود که از ضعف شخصیت سرچشمه می گیرد، غلبه ورزد.
خصوصیات یاد شده در رفتار هر کس به طور نسبی دیده می شود.

گاهی به دلایل مختلف موفق نمی شوید که کارتان را به موقع انجام دهید و در نتیجه احساس شرمندگی می کنید. احیانا به خودتان می گویید :(( من آدم بدی هستم ، چون کارم را به موقع انجام نداده ام )). خوب کسی که در ارزش وجود خود شک می کند طبیعی است که آمادگی انجام کار خوب را ندارد.

از کار کردن نهراسید و تنها به خوب ارائه کردن آن توجه نداشته باشید، چون همیشه قضاوت درباره کار انجام نشده، پوچ و بی حاصل است. اگر شما به ایده آل می اندیشید، یعنی می خواهید هر کاری را به بهترین شکل انجام دهید ولی نمی توانید ، طبعا ناراضی می شوید.

نارضایتی عاملی است که شما را از فعالیت بعدی بازمی دارد و دیگرحاضر نخواهید بود آن کار را ادامه دهید و این وضع در شما ابتدا به صورت بهانه جویی و سرانجام عادت ظهور خواهد کرد. شما باید بدانید مقصود از کار، انجام آن به نحو احسن نیست. هر کار خوب و ظاهرا بی ایراد، خالی از نقص نخواهد بود.

پس سختگیر نباشید و به خود اعتماد داشته باشید. یکی از دلایل بی علاقگی، عدم اعتماد به نفس است، پس خود را باور کنید.

ب ) پایین بودن سطح تحمل (سرخوردگی)
یکی از علل سرخوردگی یا پایین بودن سطح تحمل ، به ((خود رسیدن)) وافراط است؛ مثلا افراط در خوردن، افراط در خوشی، زیاده روی در مصرف مواد مخدر وغیره. عوامل یاد شده موجب ((سرخوردگی)) نمی شوند، ولی بتدریج زمینه را برای آن مهیامی کنند.

پرتوقعی در حقیقت عامل مستقیم سرخوردگی است. دوست دارید درآزمون ادبیات انگلیسی حتما نمره ۲۰ بگیرید یا لااقل نمره ۱۸ و ۱۹، در غیر این صورت ترجیح می دهید به تحصیلتان ادامه ندهید. این همان پرتوقعی است که از آن یاد کردیم و طرز فکری است که شما را به تنبلی سوق می دهد، زیرا ترس دارید که توقع شما در حدانتظارتان نباشد و به این دلیل کوشش و سعی لازم را به کار نمی برید، در نتیجه نسبت به کار بی علاقه می شوید.

در حقیقت ، توقع بیش از حد برای کسب موفقیت هرچه بیشتر ، شما را دچار ترس و فرار از کار کرده است..

هرگاه در کاری به نتیجه بالاتر از میزان استعداد و توانایی خودفکر کنید، باید بدانید به جای این که به ادامه آن تشویق شوید، به بیزاری و انزجار از آن سوق داده خواهید شد؛ چراکه توانایی شما نمی تواند بیش از حد کارآیی تان در آنباشد. بدون واهمه درباره نتیجه کار به فعالیتهای خود بپردازید.

وقتی میزان توقع شما بیش از حد توانای تان است ، کار برای شما کسل کننده خواهد بود.
تنها اشتغال به کار، شما را از اندیشه های مزاحم نجات خواهد دادو بتدریج درمی یابید که به سوی موفقیت گام برمی دارید و در کارتان احساس به روزی می کنید. شما در هر کاری که شروع می کنید، باید از پیش خود را برای مواجهه با برخی مشکلات آماده کنید. این احتمال کاملا طبیعی و منطقی است. نباید با خود بگویید: «به علت مشکلاتی که وجود دارد آن کار را دوست ندارم.» پس در مواجهه با مشکلات شکیباباشید. به خود تلقین کنید که می توانید آن را به شکلی دلخواه انجام دهید. خود این فکر به شما نیرو می دهد که در جهت مقصود پیش بروید.

ج ) خشم
بسیاری از تنبلی ها نتیجه خشم و پرتوقعی است؛ مثلا شاگردی از ترس مردود شدن، انجام تکالیف درسی خود را عقب می اندازد و از آن نظر که نمی تواند آن رابه طور کامل انجام دهد، بهانه تراشی می کند. مثلا تقصیر را به گردن هم اتاقی خود می اندازد، استادش را مقصر می داند که تکلیف مشکل برای او تعیین کرده است. والدینش رامقصر می داند که او را به مدرسه برده اند و نسبت به معلمان و والدین خود احساس دشمنی می کند.

به جای این که از دست خود عصبانی باشد و خود را مقصر بداند، همه تقصیرها را به گردن دیگران می اندازد!

در بررسی آماری که در این مورد به عمل آمده، معلوم شده علت عمده تنبلی در افراد، پرتوقعی و پایین بودن سطح تحمل آنهاست که به خصومت و تنفر آنها ازاشخاص می انجامد.

بسیاری از تنبلی ها نتیجه خشم و پرتوقعی است

راهکارهايي براي کنار گذاشتن تنبلي

مقدمات را آماده کنيد:
پيش از شروع هر کاري، مقدمات آن را فراهم کنيد. هر قدر درباره کاري، بيشتر آگاهي داشته باشيد و از قبل مقدمات آن را آماده کرده باشيد، تسلط شما براي انجام آن کار بيشتر خواهد بود و سرعت عمل شما بيشتر مي شود.

از کم شروع کنید:
از خودتان بپرسید آیا انجام این کار محول شده به مدت ۱۵ دقیقه سخت و دشوار است؟ اما با کمی دقت متوجه می شوید که این گونه نیست. با این روش مشاهده خواهید کرد بعد از مدتی از انجام همان کارها لذت خواهید برد.

به خود پاداش بدهید:
بزرگ‌ترین نیروی انگیزه بخش در جهان، شور و هیجان و رضایت از كاری است كه انجام می‌دهید. اگر احساس كنید كه پاداش تلاش خود را می‌گیرید انگیزه‌ای برای كار بیشتر به دست می‌آورید؛ اما اگر كاری كه می‌كنید هرگز به قدر كافی خوب نباشد ، زندگی، فعالیتی كسل‌كننده و بی‌نشاط می‌شود. اشخاص موفق و مفید اغلب به دلیل كاری كه می‌كنند به خود امتیاز می‌دهند و احساس هیجان دارند.

صبر و تحمل داشته باشید:
این تصور را که برای انجام هر کار باید سریع پاداش بگیرید، از خودتان دور کنید. این طرز فکر باعث می شود، نتوانید به اهداف بلندمدت تان برسید.

قاطعیت نشان دهید:
خیلی‌ها به علت نداشتن قاطعیت و موافقت كردن با انجام كارهایی كه علاقه‌ای به انجام آن ندارند، مسامحه می‌كنند. البته همه ما در مواقعی برای كمك به دیگران تن به انجام كارهایی می‌دهیم كه به آن علاقه‌ای نداریم، اما اگر احساس كنید شما باید همیشه آری بگویید و همه را راضی كنید ، می‌تواند مساله‌ساز شود. ممكن است بیش از حد خود را متعهد كنید و به جای آن كه برخوردی صادقانه داشته باشید ، تن به مسامحه دهید و آنوقت کار مهم تری را با تاخیر انجام دهید.

موانع رواني را شناسايي کنيد:
کمبود انرژي يکي از عوامل تاثيرگذار بر تنبلي است. مراقب سطح انرژي خود باشيد. ورزش کنيد و صبح ها صبحانه اي کامل و انرژي زا نوش جان کنيد. به نظر مي رسد که شروع يک روز کاري بدون خوردن يک صبحانه خوب مانند رفتن به جنگ بدون مهمات است! بنابراين شما بايد موانع رواني فعاليت هاي خود را شناسايي کنيد و پيش از شروع هر فعاليتي انرژي رواني خود را تقويت کنيد. کارهايي مانند يک استراحت کوتاه يا خوردن غذاي مورد علاقه تان و ... مي تواند انرژي احساسي شما را براي جديت بيشتر در انجام کارهاي تان تقويت کند.

از دیگران کمک بگیرید:
برای انجام کامل یک کار سعی کنید از دیگران کمک بگیرید، موضوع را با آنها در میان بگذارید. انگیزه های خارجی حس انجام وظیفه شما را برمی انگیزاند و به انجام کار تشویق می کند.

از كلمه باید استفاده نكنید:
تنبل‌ها بیشتر به خود می‌گویند: باید آن نامه‌ها را بنویسم ، باید شروع كنم. عبارت‌های بایددار معمولا موثر نیستند، زیرا احساسی از گناه تولید می‌كند و در نتیجه شرایطی فراهم می‌كنند كه شما از انجام آن خودداری می‌كنید. در همان لحظه كه به خود می‌گویید : «باید این كار را بكنم» احتمالا این اندیشه را در سر دارید ...«اما حالا به انجام آن مجبور نیستم، تا فرصتی دیگر صبر می‌كنم.» گاهی اوقات هر چه بیشتر به خود بگویید كه باید كاری صورت دهید، انجامش به همان اندازه دشوار می‌شود.

محدوديت زماني تعيين کنيد:
براي انجام کارهاي مهم خود، يک ضرب الاجل زماني تعيين کنيد و با تمام وجود به آن متعهد باشيد. همچنين شما بايد چشم اندازهاي بزرگ اما اهداف کوچک داشته باشيد. اهداف بزرگ وقتي محقق مي شوند که به مجموعه اي منسجم از اهداف کوچک تبديل شوند.

مثبت فكر كنید:
وقتی به كاری كه از انجامش طفره رفته‌اید فكر می‌كنید ، احتمالا ناراحت می‌شوید و ترجیح می‌دهید كار دیگری بكنید. علتش این است كه به خود پیام‌های منفی می‌دهید و در اثر آن خود را گناهكار و شكست خورده می‌بینید. می‌توانید برخورد با این افكار منفی را بیاموزید تا تحت تاثیر آنها قرار نگیرید. این افكار را یادداشت كنید. كار بسیار مهمی است.

اجازه بدهید تكرار كنم. علت طفره‌روی شما از كار این است كه درباره آن به طرزی غیرمنطقی و غیرواقع‌بینانه فكر می‌كنید. وقتی از كاری اجتناب می‌كنید، همیشه درباره چیزی خود را فریب می‌دهید.اگر انام کاری برایتان سخت است ، نگرش خود را نسبت به انجام آن تغییر دهید .

افکار منفي را دور کنيد:
افکار مثبت غير واقع بينانه و داشتن انتظارات بيش از حد از خود، نيز مانند افکار منفي مي تواند تنبلي را تشديد کند. برنامه روزانه تان را خيلي شلوغ نکنيد. فهرست کارهايي را که بايد انجام دهيد بيش از ظرفيت جسمي خود در نظر نگيريد.

وقت مشخصی را تعیین كنید:
(مثلا چهارشنبه از ساعت 10 تا 15/10 دقیقه) و این وقت را منحصرا به انجام كاری كه به تعویق انداخته‌اید اختصاص دهید. خواهید دید كه همین 15 دقیقه كوشش، كل مشكل تعلل ورزی شما را از میان برمی‌دارد.

در به عهده گرفتن كاری كه از آن پرهیز دارید شجاع باشید.یك عمل شجاعانه می‌تواند همه ترس‌های شما را از میان ببرد. دیگر به خود نگویید عملكردتان باید خوب باشد. به خاطر داشته باشید كه نفس عمل كردن بسیار مهم‌تر است.

كلمات ای کاش، آرزو و شاید را از فرهنگ لغات خود حذف كنید.این كلمات ابزار به تعویق‌اندازی كارها هستند. هر وقت این كلمات وارد ذهن شما می‌شوند ، جملات تازه‌ای را جانشین آنها كنید. مثلا جمله «امیدوارم كارها رو به راه شوند» را به جمله «آن كار را عملی خواهم كرد» تبدیل كنید و این یكی را به زبان آورید.

کار را با موفقيت تمام کنيد:
کاري را که شروع کرده ايد بايد تمام کنيد. با اين حال و اگر خسته هستيد استراحتي کوتاه داشته باشيد اما کار را متوقف نکنيد. هيچ چيز خسته کننده تر از ناتمام گذاشتن کارها نيست اما وقتي کاري را با موفقيت به پايان مي رسانيد موجي از انرژي و اعتماد به نفس، يک باره به سوي شما باز مي گردد.

نگاه دقیقی به زندگی خود بیندازید:
ببینید اگر می‌دانستید فقط 6 ماه دیگر زنده خواهید بود، آیا همین روش‌ها و همین كارها را انتخاب می‌كردید؟ اگر نه بهتر است كارهایی كه «می‌خواهید» انجام دهید، زیرا به طور نسبی هر چه دارید همین است. اگر ابدیت زمان را در نظر بگیریم، 30 سال یا 6 ماه فرقی با هم ندارند. زندگی شما لحظه‌ای بیش نیست و تاخیر در هر کاری بی‌معنی است.

خودتان را مجبور نکنيد:
به جاي استفاده از واژه «بايد» براي انجام کارها، سعي کنيد مزاياي ملموس و منطقي آن کار را در ذهن خود برجسته کنيد. ذهن ناخودآگاه شما از حس تحکم و اجبار بيزار است.

زمان حال را با دقت بررسی كنید:
ببینید اكنون از چه چیزی اجتناب می‌كنید و شروع به مقابله و مبارزه با ترس از زندگی مثبت و سازنده كنید. به تعویق اندازی موجب نگرانی نسبت به امری در آینده می‌شود و این نگرانی جانشین زمان حال شما می‌شود. اگر آن امر به صورت «اكنون» در آید نگرانی نسبت به آینده طبعا باید از بین برود.

اگر دلتان می‌خواهد دنیا تغییر كند، شكوه و شكایت نكنید،كاری بكنید به جای این كه لحظات خود را با انواع نگرانی‌های اختلال‌آمیز نسبت به كارهای معوق مانده بگذرانید، با این نقطه ضعف فلاكت‌بار مبارزه كنید و پیوسته در لحظه حال زندگی كنید. یك فرد عمل‌كننده باشید، نه آرزوكننده، امیدوار یا انتقادكننده.

هيچ کاري نکنيد:
اگر هيچ يک از روش هاي غلبه بر تنبلي روي شما جواب نمي دهد اين روش را نيز مي توانيد امتحان کنيد. بر روي يک صندلي بنشينيد و براي مدتي سعي کنيد هيچ کاري انجام ندهيد و حتي فکر هم نکنيد. به زودي خواهيد ديد که نمي توانيد اين همه انفعال را حتي براي نيم ساعت تحمل کنيد در نتيجه ناخودآگاه بلند مي شويد تا کاري انجام دهيد.

در انجام کار متعهد باشيد:
به هيچ وجه به کارهاي غيرضروري نپردازيد. اين جا تنها جايي است که کمي تنبلي در آن مفيد است. البته به شرطي که براي انجام آن، تاريخ مشخصي را در آينده مشخص کنيد و به آن تاريخ متعهد باشيد. جالب است بدانيد که انجام کارها هنگامي که حس خوبي داريد بسيار راحت است اما شما نمي توانيد براي انجام کارهاي ضروري هميشه به حس و حال تان تکيه کنيد. کارهاي مهم را انجام دهيد حتي وقتي حس خوبي نداريد.

به لذت پايان کار فکر کنيد:
وقتي قصد انجام کاري را داريد ولي مدام آن را به تعويق مي اندازيد دائم درباره آن احساس گناه مي کنيد اما وقتي کاري را که مي توانيد تا 2 ماه ديگر انجام دهيد همين حالا به انجام رسانيد، ذهن تان در اين 2 ماه آسوده تر مي شود. هرگاه ذهن شما تمايل به تسليم در برابر لذت هاي زودگذر و کوچک ناشي از توقف انجام فعاليت را داشت، لذت هاي عميق حاصل از پايان يافتن کار را در ذهن خود برجسته و با جزئيات کامل آن را مرور کنيد.

تنبلي را فراموش کنيد:
پيش از اقدام به هر کاري، بايد برچسب هايي را که احتمالا تاکنون به خودتان درباره اهمال کاري تان مي زديد فراموش کنيد. به جاي اين که انتظار داشته باشيد حس تنبلي هيچ گاه به سراغ تان نيايد، بکوشيد اين حس را مديريت و بيشتر اوقات از آن اجتناب کنيد. اگر مي خواهيد برنامه شما به دليل تنبلي با گذشت زمان متوقف نشود، لازم است در طول اين مسير دايم انگيزه هاي خود را با ابزارهاي مثبت تقويت کنيد؛ مثلا به حس خود در زمان هايي که کار مهمي را با موفقيت به پايان رسانديد، بينديشيد. چند تجربه موفق در زمينه غلبه بر تنبلي را به ياد آوريد و مدام نتايج مثبت آن ها را در ذهن خود مرور کنيد. هر گاه هم که در طول مسير گرفتار تنبلي شديد، زياد سخت نگيريد و دوباره از نو شروع کنيد.
گردآوری:بخش روانشناسی بیتوته

اگرتنها یک موضوع، باعث نگرانی من در مورد بیمارانم بشود، این است که داشتن پوستی عالی نیازمند مصرف کرمی معجزه گر ساخته شده از گیاهان کمیاب دریایی مدارشمالگان نیست. بلکه تنها با یک سری عادتهای خوب ساده می‌توان چنین پوستی را به دست آورد. اجازه دهید، این عادتها را از منظر دیگری مطرح کنیم . بدترین و مضرترین عادتهایی که من بارها و بارها با آنها برخورد کرده‌ام، چه هستند؟

1- استفاده از پاک کننده، آن هم پاک کننده‌های زبر:
بیشتر افراد تصور می‌کنند که اگر پاک کننده ای زیاد کف می‌کند، نشانه خوبی است. قطعاً با این کار، پوست آنها بیش از اندازه تمیز می‌شود. متأسفانه، کفِ زیاد، اساساً نشانگر این است که پاک کننده، حاوی مواد پاک کننده زبر است. مانند سولفات لاریل(که چربی‌های ضروری پوست را از بین می‌برد). (و به صابونهای قالبی هم که من همیشه نه گفته‌ام). درعوض به دنبال پاک کننده‌هایی باشید که حاوی اسیدهای چرب هستند و درواقع، پوست شما را تقویت می‌کنند مانند محصولات داو یا حتی کرم‌های خنک ساده. اگر پوست خشکی دارید، پاک کننده‌های چرب را توصیه می‌کنم که چرک و آرایش شما را بدون از بین بردن لایه طبیعی محافظ پوست پاک می‌کند.

2- استفاده نکردن از رِتینویید:
رتینول که یک فرم از ویتامین آ هست، تنها ترکیب جدیدی است که ثابت شده نه تنها از خطها و چروکها جلوگیری می‌کند بلکه خط و چروکهایی را هم که دارید کمتر می‌کند. پس از 30 سالگی توصیه می‌کنم به یک متخصص پوست مراجعه کنید تا رتینویدهای قوی‌تری(مانند رتین- آ، دیفرین یا تازورک و امثال آن) را برای شما تجویز کند. ولی کرِم‌های خوب بسیاری وجود دارند که حاوی رتینول کمتری هستند.کرم شب ضد چروک راک رتینول کارکسیون، کرم شب نئوترژنا برای پوست سالم و رتینول اسکین سیوتیکالز را می توان نام برد.
3- وقت صرف کردن زیاد برای مراقبت از پوست:
ممکن است خرید محصولات گران قیمت با بسته بندی زیبا و لوکس از بوتیک‌ها احساس بسیار خوب و باکلاس بودن را به شما بدهد اما باید بدانید که ضرورتی برای داشتن یک پوست عالی ندارند.زیرا این شرکت‌ها هزینه‌های گزافی صرف تحقیقات بی نظیر و توسعه محصولات خود می‌کنند. اگر ناچار به انتخاب این محصولات هستید، پول خود را صرف خرید رتینوید کنید و بقیه نیازهای خود را با تجویز پزشک خود از داروخانه تهیه کنید.

4- ماساژ صورت:
بله درست است که شما می‌توانید هزینه‌های زیادی صرف مراقبت از پوست خود کنید، صورت خود را ماساژ دهید و پوست لطیفی داشته باشید، اما مطالعات نشان داده که پوست 80% از افراد پس از ماساژ صورت از بین می‌رود. اغلب متخصصین زیبایی نمی‌دانند که چه محصولی برای چه نوع پوستی از مراجعه کنندگان مناسب است و ممکن است از ترکیباتی استفاده کنند که جوشها را بدتر کند یا از چربی‌های لازمی استفاده کنند که پوستهای حساس را تحریک می‌کند. و یا نحوه ماساژ اشتباه باشد، حتی اگر پوست شما خراب نشود ، شاید اگر به نحو درستی مواد انتخاب شوند ویا ماساژوری متبحر باشد از پیری زودرس شما پیشگیری کند اما ماساژ صورت تأثیر طولانی مدت روی پوست شما ندارد.

5- شستن صورت در زمان نامناسب:
همیشه صورت خود را پس از شستشو با نرم کننده در حمام و محصولاتی که برای موهای خود استفاده می‌کنید بشویید نه قبل از آن. بیشتر نرم کننده‌ها حاوی ایزوپروپیل مسدود کننده منافذ بوده و دیگر محصولات مویی اغلب حاوی روغن نارگیل هستند که هر دو آنها معروف به ترکیبات جوش زایی هستند که شما نمی‌خواهید به پوست خود بزنید. شستشوی زیاد صورت سبب ازبین رفتن چربی طبیعی پوست شده و PH پوست را مستعد ایجاد صدمه بیشتر می کند.لذا از پاک کننده های ملایم و در صورت عدم دسترسی از آب لیموی ترش با پنبه شبها قبل از خواب برای پاک کردن آرایش خود استفاده نمایید.